MOTIVATION OF CHINESE STUDENTS CHOOSING TO STUDY IN THAILAND UNIVERSITY
การศึกษาแรงจูงใจของนักศึกษาจีนที่เลือกเรียน มหาวิทยาลัยในประเทศไทย
Keywords:
Motivation, Chinese students, Thailand UniversityAbstract
The purpose of this research is to study and compare the motivation of Chinese students who choose to study in Thailand, conducted by descriptive research. The sample group consisted of 100 chinese undergraduate students at public universities and autonomous universities in various areas in Thailand using purposive sampling. Research tools was a questionnaire to measure the motivation in 4 areas: academic, financial, space and atmosphere and other environmental. Data were analyzed by finding frequency, percentage, mean, standard deviation and T-test. The results found that the overall motivation, other environmental motivations, atmosphere motivation and academic motivation of Chinese students who choose to study in Thailand was at the highest level and financial motivation was at the high level. It also was found that Chinese students with different personal factors included sex, age, field of study and monthly income had no statistically significant differences in their overall motivations for choosing to study in Thailand. Recommendation: Higher education institutions should establish clearer policies regarding support for international students. In particular, autonomous universities should set up policies and guidelines to create more incentives for further education for Chinese students in order to generate income for university.Downloads
References
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2566). นักศึกษาจีนในมหาวิทยาลัยไทย. ค้นเมื่อ 4 พฤษภาคม 2566 จาก https://www.mhesi.go.th/
กุลนรี นุกิจรังสรรค์ และคณะ. (2564). การศึกษาเบื้องต้นว่าด้วยนักศึกษาจีนในไทย (รายงานการวิจัย). สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ (วช.).
ประชาชาติธุรกิจออนไลน์. (2566). นักศึกษาจีน อยู่ที่ไหน ในมหาวิทยาลัยทั่วประเทศ. ค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2566 จาก www.prachachat.net/education/news-1227523
มติชนออนไลน์. (2566). จีน ครองแชมป์ น.ศ.ต่างชาติ มาเรียนมหา’ลัยไทยมากสุด พบอยู่ ม.เอกชนกว่า 15,000 คน. ค้นเมื่อ 5 พฤษภาคม 2566 จาก https://www.matichon.co.th/education/news_4297743
วันมงคล ยิ้มย่อง. (2563). ปัจจัยในการเลือกศึกษาต่อในสถาบันอุดมศึกษาและพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักศึกษาต่างชาติในประเทศไทย [วิทยานิพนธ์ ปริญญาศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต (การจัดการการท่องเที่ยวและโรงแรม)]. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย.(2566). นักศึกษาจีนในประเทศไทย. ค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2566 จาก https://www.kasikornresearch.com/th/analysis/k-econ/economy?c=355Alderfer, C. P. (1972). Existence, relatedness, and growth: Human needs in organizational settings. Free Press.
Linhuan, D. (2559). การศึกษาเกี่ยวกับการตัดสินใจที่ศึกษาต่อในประเทศไทยของคนจีน [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
Lo, P., So, S., Liu, Q., Allard, B., & Chiu, D. (2019). Chinese students’ motivations for overseas versus domestic MLIS education: A comparative study between university of Tsukuba and Shanghai university. College & Research libraries (C&RL), 80(7), 1013-1035. https://crl.acrl.org/index.php/crl/article/view/23616/30928
Maslow, A. (1970). Motivation and personality. (2nd ed.). Harpers and Row.
Trujillo, J. P. C., Mohammed, P. J., & Saleh, S. T. (2020). Students’ motivations to study abroad: The case of international students at the University of Debrecen. Central European Journal of Educational Research, 2(1), 76 –81. 10.37441/CEJER/2020/2/1/5760
Yang, L. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อนักศึกษาจีนในการเลือกศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ: Srinakharinwirot Business Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ ยินดีรับบทความวิจัยและบทความทางวิชาการด้านบริหารธุรกิจ เพื่อพิจารณาตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสาร ซึ่งทัศนะและข้อคิดเห็นใดๆ ในวารสารฯ ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียน มิใช่เป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบใดๆ ของคณะบริหารธุรกิจเพื่อสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ผู้ประสงค์จะนำบทความหรือบทวิจารณ์ใดๆ ไปเผยแพร่ จะต้องได้รับการอนุญาตจากวารสารเป็นลายลักษณ์อักษร ลิขสิทธิ์บทความที่เผยแพร่ทั้งหมดเป็นของวารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ
