ความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงของการสบฟันผิดปกติกับ ประสิทธิภาพการบดเคี้ยว

Relationships between Malocclusion Severity and Masticatory Performance

Authors

  • ชนิดา กันนะ หลักสูตรทันตแพทย์ประจำบ้านเพื่อวุฒิบัตรฯ สาขาวิชาทันตกรรมจัดฟัน คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 114 สุขุมวิท 23 กรุงเทพมหานคร 10110
  • เพ็ญประภา วัฒนสุขชัย ภาควิชาโอษฐวิทยา คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 114 สุขุมวิท 23 เขตวัฒนา กรุงเทพมหานคร 10110
  • พิชญา ไชยรักษ์ ภาควิชาโอษฐวิทยา คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 114 สุขุมวิท 23 เขตวัฒนา กรุงเทพมหานคร 10110

Keywords:

การสบฟันผิดปกติ, ประสิทธิภาพการบดเคี้ยว, ดัชนีพาร์, Malocclusion, Masticatory performance, PAR index

Abstract

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิภาพการบดเคี้ยวระหว่างกลุ่มตัวอย่างที่มีการสบฟันปกติและกลุ่มตัวอย่างที่มีการสบฟันผิดปกติที่ระดับแตกต่างกัน และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงของการสบฟันผิดปกติกับประสิทธิภาพการบดเคี้ยว วัสดุอุปกรณ์และวิธีการ: กลุ่มตัวอย่างแบ่งเป็น 3 กลุ่ม กลุ่มละ 18 ราย ได้แก่ กลุ่มที่มีการสบฟันปกติ(ค่าดัชนีพาร์ ≤ 10 ), กลุ่มที่มีการสบฟันผิดปกติในระดับน้อยถึงปานกลาง (ค่าดัชนีพาร์ 11-29) และกลุ่มที่มีการสบฟันผิดปกติในระดับมาก (ค่าดัชนีพาร์ ≥ 30 ) ประเมินประสิทธิภาพการบดเคี้ยวโดยการวิเคราะห์ขนาดอนุภาคกลางของอาหารเทียมด้วยวิธีการกรองสารผ่านตะแกรงหลายขนาด เปรียบเทียบความแตกต่างของประสิทธิภาพการบดเคี้ยวระหว่าง 3 กลุ่มด้วยสถิติ One-way ANOVA และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงการสบฟันผิดปกติกับประสิทธิภาพการบดเคี้ยวโดยใช้สถิติเพียร์สัน ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95 (p < 0.05) ผลการศึกษา: ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มการสบฟันปกติมีประสิทธิภาพการบดเคี้ยวสูงที่สุด และกลุ่มที่มีการสบฟันผิดปกติในระดับมากมีประสิทธิภาพการบดเคี้ยวต่ำที่สุด ค่าเฉลี่ยของประสิทธิภาพการบดเคี้ยวระหว่าง3 กลุ่ม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P = 0.013) โดยกลุ่มที่มีการสบฟันผิดปกติในระดับมากมีประสิทธิภาพการบดเคี้ยวต่ำกว่ากลุ่มการสบฟันปกติและกลุ่มสบฟันผิดปกติเล็กน้อยถึงปานกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงของการสบฟันผิดปกติกับประสิทธิภาพการบดเคี้ยวมีความสัมพันธ์กันในระดับปานกลาง (r = 0.418) และการสบฟันหลังมีความสัมพันธ์ต่อประสิทธิภาพการบดเคี้ยวมากที่สุด เมื่อเทียบกับพารามิเตอร์ของดัชนีพาร์ตัวอื่น ได้แก่ ระยะเหลื่อมแนวราบ ระยะเหลื่อมแนวดิ่งและระยะการเบี่ยงเบนของแนวกลางฟัน สรุป: ความรุนแรงของการสบฟันผิดปกติซึ่งประเมินโดยใช้ดัชนีพาร์มีผลต่อประสิทธิภาพการบดเคี้ยวเมื่อการสบฟันผิดปกติมีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น ประสิทธิภาพการบดเคี้ยวมีแนวโน้มลดลง   Objective: To compare masticatory performance among normal occlusion and two different malocclusion severity groups, and to assess correlations between malocclusion severity and masticatory performance. Materials and Methods: Fifty-four subjects were divided into 3 groups; normal occlusion group (PAR score ≤ 10), mild to moderate malocclusion group (PAR score 11-29) and severe malocclusion group (PAR score ≥ 30). Masticatory performance was evaluated by analysis of median particle size of artificial food obtained with a multiple sieve method. Statistical significant was evaluated with One-way ANOVA test, and the correlation between malocclusion severity and masticatory performance assessed using Pearson’s correlation at p < 0.05. Results: The results showed the highest masticatory performance was found in normal occlusion group whereas the lowest performance was found in severe malocclusion group. Significant differences in masticatory performance (P = 0.013) were detected among 3 different groups. Multiple comparisons showed significant differences in severe malocclusion group with normal occlusion group and mild to moderate malocclusion group. Correlation between malocclusion severity and masticatory performance (r = 0.418) was moderate. The most correlation parameters of PAR index that effect to masticatory performance was buccal occlusion compare to overjet, overbite and midline discrepancy. Conclusions: Malocclusion severity determined by PAR index effects masticatory performance. Higher malocclusion severity resulted in lower masticatory performance.

Downloads

Download data is not yet available.

Author Biography

พิชญา ไชยรักษ์, ภาควิชาโอษฐวิทยา คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 114 สุขุมวิท 23 เขตวัฒนา กรุงเทพมหานคร 10110

Corresponding author

References

Green JI. An Overview of the Peer Assessment Rating (par) Index for Primary Dental Care Practitioners. Prim Dent J. 2016;5(4):28-37.

Richmond S, Shaw W, O’brien K, Buchanan I, Jones R, Stephens C, et al. The development of the PAR Index (Peer Assessment Rating): reliability and validity. Eur J Orthod. 1992;14(2):125-39.

Richmond S, Shaw W, Roberts C, Andrews M. The PAR Index (Peer Assessment Rating): methods to determine outcome of orthodontic treatment in terms of improvement and standards. Eur J Orthod. 1992;14(3):180-7.

Fontijn-Tekamp F, Slagter A, Van Der Bilt A, Van’T Hof M, Witter D, Kalk W, et al. Biting and chewing in overdentures, full dentures, and natural dentitions. J Dent Res. 2000;79(7):1519-24.

Hatch J, Shinkai R, Sakai S, Rugh JD, Paunovich E. Determinants of masticatory performance in dentate adults. Arch Oral Bio. 2001;46(7):641-8.

Owens S, Buschang PH, Throckmorton GS, Palmer L, English J. Masticatory performance and areas of occlusal contact and near contact in subjects with normal occlusion and malocclusion. Am J Orthod Dentofacial Orthop. 2002;121(6):602-9.

Buschang PH. Masticatory ability and performance: the effects of mutilated and maloccluded dentitions. Semin in orthod; 2006;12(2):92-101.

Edlund J, Lamm C. Masticatory efficiency. J Oral Rehabil. 1980;7(2):123-30.

Toro A, Buschang PH, Throckmorton G, Roldán S. Masticatory performance in children and adolescents with Class I and II malocclusions. Eur J Orthod. 2006;28(2):112-9.

Ponduri S, Pringle A, Illing H, Brennan P. Peer Assessment Rating (PAR) index outcomes for orthodontic and orthognathic surgery patients. Br J Oral Maxillofac Surg. 2011;49(3):217-20.

Albert Jr T, Buschang P, Throckmorton G. Masticatory performance: a protocol for standardized production of an artificial test food. J Oral Rehabil. 2003;30(7):720-2.

Changsiripun C, Pativetpinyo D. Masticatory function after bite-raising with lightcured orthodontic band cement in healthy adults. Angle Orthod. 2020;90(2):263-8.

Van der Bilt A, Fontijn-Tekamp F. Comparison of single and multiple sieve methods for the determination of masticatory performance. Arch Oral Bio. 2004;49(3):193-8.

Henrikson T, Ekberg E C, Nilner M. Masticatory Efficiency and Ability in Relation to Occlusion and Mandibular Dysfunction in Girls. Int J Prosthodont. 1998;11(2):125-32.

Gameiro GH, Magalhães IB, Szymanski MM, Andrade AS. Is the main goal of mastication achieved after orthodontic treatment? A prospective longitudinal study. Dental Press J Orthod. 2017;22(3):72-8.

Makino E, Nomura M, Motegi E, Iijima Y, Ishii T, Koizumi Y, et al. Effect of orthodontic treatment on occlusal condition and masticatory function. Bull Tokyo Dent Coll. 2014;55(4):185-97.

Owens S, Buschang P H, Throckmorton G S, Palmer L, English J. Masticatory performance and areas of occlusal contact and near contact in subjects with normal occlusion and malocclusion. Am J Orthod Dentofacial Orthop. 2002;121(6):602-9.

Gavia˜o MB, Raymundo VG, Sobrinho LC. Masticatory efficiency in children with primary dentition. Pediatr Dent.2001;23(6):499–505.

Andrade Ada S, Gameiro GH, Derossi M, Gavião MB. Posterior crossbite and functional changes. A systematic review. Angle Orthod. 2009;79(2):380-6.

Alarcón JA, Martín C, Palma JC. Effect of unilateral posterior crossbite on the electromyographic activity of human masticatory muscles. Am J Orthod Dentofacial Orthop. 2000;118(3):328-34.

Pancherz H, Anehus M. Masticatory function after activator treatment. An analysis of masticatory efficiency, occlusa contact conditions and EMG activity. Acta Odontol Scand. 1978;36(5):309-16.

Corrêa EC, Maeda FA, de Miranda ALR, Carvalho PEG, da Silva LH, Torres FC. Masticatory evaluation of anterior open bite malocclusion using the colorimetric capsule method. Gen Dent. 2018;66(6):56-9.

Costa ES, Cazal MS, Mestriner-Junior W, Pithon MM, Guimarães AS. Masticatory performance between individuals with good overbite and patients with anterior open bite. JWFO. 2019;8(1):31-4.

Fushima K, Inui M, Sato S. Dental asymmetry in temporomandibular disorders. J Oral Rehabil. 1999;26(9):752-6.

Almsaan OC, Baciut, M, Almasan HA, Bran S, Lascu L, Iancu M, Baciut G. Skeletal pattern in subjects with temporomandibular joint disorders. Arch Med Sci. 2013;9(1):118-26.

Celic R, Jerolimov V, Panduric J. A study of the influence of occlusal factors and parafunctional habits on the prevalence of signs and symptoms of TMD. Int J Prosthodont. 2002;15(1):43-8.

Chaiyaraksa P, Wattanasukchai P. Association between oral parafunction, occlusal parameters and temporomandibular joint clicking sound. SWU Dent J. 2019;12(2):11-18.

Van den Braber W, van der Glas H, van der Bilt A, Bosman F. Masticatory function in retrognathic patients, before and after mandibular advancement surgery. J Oral Maxillofac Surg.2004;62(5):549–54.

Zarrinkelk HM, Throckmorton GS, Ellis E III, Sinn DP. A longitudinal study of changes in masticatory performance of patients undergoing orthognathic surgery. J Oral Maxillofac Surg. 1995;53(7):777–783.

Van den Braber W, van der Bilt A, van der Glas H, Rosenberg T, Koole R. The influence of mandibular advancement surgery on oral function in retrognathic patients: a 5-year follow-up study. J Oral Maxillofac Surg. 2006;64(8):1237–40.

Downloads

Published

2024-02-22

How to Cite

1.
กันนะ ช, วัฒนสุขชัย เ, ไชยรักษ์ พ. ความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงของการสบฟันผิดปกติกับ ประสิทธิภาพการบดเคี้ยว: Relationships between Malocclusion Severity and Masticatory Performance. SWU Dent J. [Internet]. 2024 Feb. 22 [cited 2024 Oct. 14];17(1):11-22. Available from: https://ejournals.swu.ac.th/index.php/swudentj/article/view/15987

Issue

Section

บทวิทยาการ (Original articles)

Categories