การจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในโรงเรียนมาตรฐานสากล

Abstract

บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ1) ศึกษาการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในโรงเรียนมาตรฐานสากลและ 2) เพื่อเปรียบเทียบสมรรถนะการสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนโรงเรียนมาตรฐานสากลกับเกณฑ์ร้อยละ 60 กลุ่มเป้าหมายสำหรับการระดมสมองได้แก่ ครูผู้สอนภาษาอังกฤษโรงเรียนสิงห์บุรี และโรงเรียนพิบูลวิทยาลัย จำนวน 9 คน และศึกษานิเทศก์ จำนวน 1 คน รวมทั้งสิ้น จำนวน 10 คน และกลุ่มตัวอย่าง สำหรับเปรียบเทียบสมรรถนะการสื่อสารคือนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสิงห์บุรีและโรงเรียนพิบูลวิทยาลัย จำนวน 40 คนซึ่งได้มาโดยการสุ่มแบบกลุ่มจากโรงเรียนมาตรฐานสากล จำนวน 4 โรงเรียน คือ โรงเรียนสิงห์บุรี โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย โรงเรียนอ่างทองปัทมโรจน์วิทยาคม และโรงเรียนชัยนาทพิทยาคมเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกการระดมสมอง และแบบทดสอบวัดสมรรถนะการสื่อสาร สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสถิติทดสอบที ผลการวิจัย พบว่า1) การจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในโรงเรียนมาตรฐานสากล โดยการวิเคราะห์สภาพแวดล้อมดังนี้ จุดแข็ง คือหลักสูตรสามารถนำไปออกแบบการจัดการเรียนรู้ได้หลากหลายและนำไปปฏิบัติได้จริงทั้งในและนอกห้องเรียน จุดอ่อน คือ นักเรียนขาดความตระหนักในการเรียนภาษาอังกฤษ  โอกาส คือ การเข้าร่วมทักษะทางวิชาการด้านภาษาอังกฤษและอุปสรรค คือนักเรียนขาดโอกาสในการพูดภาษาอังกฤษในสภาพจริงและ 2) สมรรถนะการสื่อสารทุกด้าน ได้แก่ ด้านไวยากรณ์หรือโครงสร้าง ด้านการสื่อสารและสังคม ด้านการใช้ภาษาเพื่อสื่อความหมายด้านการพูดและเขียนและด้านการใช้กลวิธีในการสื่อความหมาย ต่ำกว่าเกณฑ์ ร้อยละ 60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 คำสำคัญ : การระดมสมอง,การจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ, การวิเคราะห์สภาพแวดล้อม, สมรรถนะการสื่อสาร