การพัฒนาชุดฝึกทักษะการใช้ภาษาอังกฤษสำหรับงานบริการอาหาร THE DEVELOPMENT OF ENGLISH TRAINING MODULES FOR FOOD AND CATERING SERVICES
Main Article Content
Abstract
Downloads
Article Details
References
กฤษมันต์ วัฒนาณรงค์. (2554). นวัตกรรมและเทคโนโลยีเทคนิคศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
เฉลิม มลิลา นิติเขตต์ปรีชา. (2559). เทคนิควิธีการสอนประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชลธิชา บุญนาค. (2562). งานบริการอาหารและเครื่องดื่ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 5(1). 6-20.
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2554). ระบบสื่อการสอนสำหรับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ในเอกสารการสอนชุดวิชา สื่อกับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. หน่วยที่ 2 สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ชุติวัฒน์ สุวัตถิพงศ์. (2560). การประเมินนวัตกรรม สื่อ และเทคโนโลยีทางการศึกษา ในเอกสารการสอนชุดวิชา นวัตกรรม สื่อ และเทคโนโลยีการศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัย. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ณัฏฐภรณ์ หลาวทอง. (2559). การสร้างเครื่องมือวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ณัฐธยาน์ เพ็งสุวรรณ. (2558). การพัฒนาชุดกิจกรรมการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจร่วมกับแผนที่ความคิดสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2561). หลักการจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดวงพร ทรงวิศวะ. (2560). การจัดบริการอาหารในร้านอาหารและภัตตาคาร. ในเอกสารการสอนชุดวิชา การจัดการห้องพักและการจัดการอาหารและเครื่องดื่ม. สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโรงแรมและภัตตาคาร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ทัศนีย์ ธราพร. (2556). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมภาษาอังกฤษเพื่อการโรงแรมโดยใช้รูปแบบการสอนแบบเน้นภาระงานเพื่อส่งเสริมทักษะการสื่อสาร. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นลิน สีมะเสถียรโสภณ และบวรลักษณ์ เกื้อสุวรรณ. (2558). การพัฒนาชุดฝึกอบรมทักษะภาษาอังกฤษสำหรับพนักงานธุรกิจท่องเที่ยวและบริการ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์. 7(2). 57-73.
นีรนุช ศรีสวย. (2561). ผลของการใช้ชุดฝึกอบรมแบบเน้นการปฏิบัติงานเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการโรงแรมของพนักงานบริการอาหารและเครื่องดื่ม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 18(1). 180-190.
บุญพา คำวิเศษ. (2560). ความพร้อมด้านการใช้ภาษาอังกฤษของพนักงานต้อนรับในโรงแรมและที่พักในจังหวัดภูเก็ต. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 3(3). 25-35.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2559). เทคนิคการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิณพร คงแท่น อัญชนา ทองกระจาย และ Huanhuan Ma. (2562). รายงานการวิจัยเรื่อง การพัฒนาการอ่านออกเสียงภาษาจีนกลางสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีนชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาจีน. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
มนสิทธิ์ สิทธิสมบูรณ์. (2563). ศาสตร์การวิจัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
รณวีร์ พาผล. (2561). รายงานการวิจัยเรื่อง การพัฒนาชุดสื่อการเรียนรู้ด้วยตนเองเพื่อพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของผู้ประกอบการร้านอาหาร ในพื้นที่น้ำพุร้อน ดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
วารุณี เตชะ. (2563). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะกับการสอนแบบปกติ. ใน วิภาส ทองสุทธิ์ (บ.ก.), นวัตกรรมเพื่อสุขภาพและสังคมในยุคดิจิตอล. การประชุมวิชาการระดับชาติ วิทยาลัยนครราชสีมา.
วาสนา ทวีกุลทรัพย์. (2560). รายงานการวิจัยเรื่อง การพัฒนาชุดฝึกอบรมทางไกล เรื่อง “การออกแบบระบบการผลิตและการใช้สื่อการสอนสำหรับครู” ทุนวิจัยของสถาบันวิจัยและพัฒนา. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิชัย เจริญธรรมานนท์. (2555). การจัดการภัตตาคาร. ในเอกสารการสอนชุดวิชาการจัดการห้องพักและการจัดการอาหารและเครื่องดื่ม. หน่วยที่ 5 สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโรงแรมและภัตตาคาร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สินีนาฏ มีศร. (2559) การพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะการเขียนภาษาอังกฤษตามแนวการสอนแบบอรรถฐานสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่6 โรงเรียนศรีวิชัยวิทยา จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุภาพร ตาตะ. (2560). การพัฒนาแบบฝึกทักษะการอ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารด้วยวิธีสอนแบบมุ่งประสบการณ์ภาษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนโพรงมะเดื่อวิทยาคม จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2565, 25 ตุลาคม). มูลค่าธุรกิจร้านอาหารขยายตัวในปี 2565-2566 ท่ามกลางโจทย์ท้าทายด้านต้นทุนและการรักษากำไรของผู้ประกอบการ. https://www.kasikornresearch.com/th/ analysis/kecon/ business.aspx
เอกพงศ์ ธนพิบูลย์พงศ์. (2555). การจัดการระบบปฏิบัติงาน งานบริการอาหารและเครื่องดื่ม. ในเอกสารการสอนชุดวิชา การจัดการห้องพักและการจัดการอาหารและเครื่องดื่ม. หน่วยที่ 8 สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโรงแรมและภัตตาคาร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
โอษฐ์สุมา ชุมพงศ์ และสุภาพร เจริญสุข. (2564). รายงานการวิจัยเรื่อง แนวทางการฝึกอบรมภาษาอังกฤษของมัคคุเทศก์ในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวทางทะเลในยุคดิจิทัล อำเภอสิเกา จังหวัดตรัง. วิทยาลัยการโรงแรมและการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง.
Belcher, Diane D. (2006). English for Specific Purposes: Teaching to Perceived Needs and Imagined Futures in Worlds of Work, Study, and Everyday Life. TESOL Quarterly. 40(1).
Dudley-Evans & St. John Maggie. (1998). Developments in English for specific purposes: A multi-disciplinary approach. London: Cambridge University Press.
Ghorbani, M.R. (2011). Quantification and graphic representation of EFL textbook evaluation results. London: Bloomsbury Publishing Plc.
Hutchinson, T. & Waters, A. (1987). English for specific purposes. London: Cambridge University Press.
McGriff, S.J. (2008). ADDIE model diagram. Wikieducator e-learning educational resources. http://wikieducator.org/ File-ADDIE-model-diagram by McGriff.gif
Rodgers, R. & Rodgers, T.S. (2001). Approaches and methods in language teaching. (2nd ed.) Cambridge: Cambridge University Press.