ผลต้านเชื้อราของสารสกัดหยาบนมผึ้งต่อการเกาะติดของแคนดิดาอัลบิแคนส์ บนผิววัสดุเรซินอะคริลิกชนิดบ่มตัวด้วยความร้อน

Abstract

บทคัดย่อ การอักเสบของเนื้อเยื่อใต้ฐานฟันปลอมเป็นโรคที่พบได้บ่อยในผู้ใส่ฟันปลอม โดยเฉพาะฟันปลอมที่มีฐานฟันปลอมทำจากอะคริลิก และมักพบเชื้อราชนิดแคนดิดาอัลบิแคนส์ซึ่งเป็นสาเหตุของการอักเสบของเนื้อเยื่อใต้ฐานฟันปลอม การรักษาโรคนี้ให้หายขาดทำได้ยากเนื่องจาก ผู้ป่วยมักละเลยการทำความสะอาดฟันปลอมและเชื้อราสามารถกลับมายึดเกาะบนฐานฟันปลอมได้ง่าย ปัจจุบันการใช้ยาต้านจุลชีพในการรักษามักพบผลข้างเคียงและการดื้อยาเพิ่มมากขึ้น งานวิจัยนี้จึงมีความสนใจนำสารสกัดหยาบจากนมผึ้งมาทดสอบประสิทธิภาพในการยั้บยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อราและฆ่าเชื้อรา พร้อมทั้งศึกษาการเกาะติดและการเกิดไบโอฟิล์มของเชื้อราบนผิววัสดุเรซินอะคริลิก ชนิดบ่มตัวด้วยความร้อน ผู้วิจัยทำการเตรียมชิ้นงานอะคริลิกชนิดบ่มตัวด้วยความร้อนจำนวน 48 ชิ้น แบ่งเป็น 8 กลุ่มกลุ่มละ 6 ชิ้น โดยนำชิ้นงานมาทดสอบในน้ำเลี้ยงเชื้อชนิดซาโบรอดเดกซ์โทรสที่มีเชื้อและสารสกัดหยาบนมผึ้ง กลุ่มควบคุมเชิงบวกและกลุ่มควบคุมเชิงลบ บ่มที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 24 ชั่วโมง เชื้อแคนดิดาอัลบิแคนส์ที่เกาะบนชิ้นงานจะถูกวิเคราะห์ด้วยวิธีเอ็มทีที และส่องดูด้วยกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราด พบว่าสารสกัดหยาบนมผึ้งด้วยเอทานอลความเข้มข้นร้อยละ 20 สามารถยับยั้งการเจริญของเชื้อโดยมีค่าความเข้มข้นของสารสกัดที่น้อยที่สุดที่สามารถยับยั้งเชื้อเท่ากับ 25 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร และสามารถลดปริมาณของเชื้อที่เกาะติดบนผิววัสดุได้ตั้งแต่ความเข้มข้นร้อยละ 6.25-50 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ซึ่งมีความแตกต่างกับกลุ่มควบคุมเชิงลบอย่างมีนัยสำคัญ ที่ระดับความเชื่อมั่นร้อยละ 95  และมีผลใกล้เคียงกับไอทราโคนาโซลซึ่งเป็นกลุ่มควบคุมเชิงบวก งานวิจัยนี้สามารถสรุปได้ว่าสารสกัดหยาบนมผึ้งมีผลต่อการควบคุมปริมาณเชื้อที่เกาะบนพื้นผิวของฟันปลอม ซึ่งสามารถช่วยป้องกันการอักเสบของเนื้อเยื่อใต้ฐานฟันปลอมคำสำคัญ: แคนดิดาอัลบิแคนส์, นมผึ้ง, ไบโอฟิล์ม, อะคริลิค, ฐานฟันปลอม