ความชุกและปัจจัยทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับโรคฟันผุในผู้ป่วยเด็กคณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

Abstract

บทคัดย่อ การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจความชุกและศึกษาปัจจัยทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคฟันผุในผู้ป่วยเด็กอายุ 5-7 ปี ที่เข้ารับการรักษาที่คลินิกทันตกรรมสำหรับเด็ก คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ โดยเก็บข้อมูลจากแฟ้มประวัติผู้ป่วยเด็กระหว่างปี พ.ศ.2548–2554 จำนวน 300 คน โดยวิธีสุ่มอย่างง่าย วิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติไค-สแควร์ และ การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก ผลการศึกษาพบว่า ความชุกของโรคฟันผุเป็นร้อยละ 87.67 ค่าเฉลี่ยดัชนีผุ ถอน อุดเป็น 9.53 ซี่/คน จากการวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดโรคฟันผุ พบว่า ปัจจัยด้านน้ำหนักและส่วนสูงมีความสัมพันธ์กับการเกิดฟันผุอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value = 0.001) ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% โดยเด็กที่มีน้ำหนักและส่วนสูงมากกว่าเกณฑ์นั้น มีโอกาสเกิดฟันผุได้มากกว่าผู้ป่วยที่มีน้ำหนักและส่วนสูงตามเกณฑ์ 4 เท่า (OR = 4.00, 95% CI = 1.3-9.18) แต่ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่าง ปัจจัยด้านเพศ ปัจจัยด้านพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ และปัจจัยด้านลักษณะการสบฟัน กับการเกิดฟันผุในเด็ก อย่างไรก็ตาม โรคฟันผุเป็นโรคที่เกิดจากพหุปัจจัย จึงควรมีการศึกษาลักษณะอื่นๆ เช่น การศึกษาสหสัมพันธ์เปรียบเทียบ และการศึกษาเชิงทดลองเพื่อให้สามารถเห็นความสัมพันธ์ที่มีความชัดเจนมากยิ่งขึ้น คำสำคัญ: ความชุก ปัจจัยทางกายภาพ ฟันผุ ผู้ป่วยเด็ก