ผลของโพแทสเซียมออกซาเลทต่อการเปลี่ยนสภาพซึมผ่านได้ของ เนื้อฟันภายใต้แรงดันจำลองของเนื้อเยื่อในโพรงฟัน

Abstract

บทคัดย่อ วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงสภาพซึมผ่านได้ของเนื้อฟันในช่วงเวลาหนึ่งภายหลังทาโพแทสเซียมออกซาเลทภายใต้แรงดันจำลองของเนื้อเยื่อในโพรงฟัน วัสดุอุปกรณ์และวิธีการ: ตัดฟันกรามน้อยในแนวขวางใต้รอยต่อชั้นเคลือบฟันและรากฟัน 1-2 มิลลิเมตร สร้างโพรงฟันบนปุ่มฟันใกล้แก้ม เส้นผ่านศูนย์กลาง 3 มิลลิเมตร ลึก 3 มิลลิเมตร แบ่งฟันออกเป็น 2 กลุ่ม (กลุ่มละ 10 ซี่) คือกลุ่มโพแทสเซียมออกซาเลทและน้ำกลั่น เพื่อวิเคราะห์ค่าไฮดรอลิคคอนดัคแต้นท์ ของเนื้อฟันจากการเคลื่อนที่ของฟองอากาศในท่อ 50 มิลลิเมตรปรอท ภายหลังกรอตัดเนื้อฟันหลังทากรด (ค่าอ้างอิง) โพแทสเซียมออกซาเลทหรือน้ำกลั่น ที่เวลา 0 30 และ 60 นาที โดยใช้สถิติ 1-Way RM ANOVA และ Holm-Sidak method ที่ระดับความเชื่อมั่น 95% ผลการศึกษา: ค่าเฉลี่ยไฮดรอลิคคอนดัคแต้นท์หลังทาโพแทสเซียมออกซาเลททุกช่วงระยะเวลาลดลงอย่างมีนัยสำคัญเทียบกับหลังทากรด จาก 0.0180±0.0136 เป็น 0.00755±0.00535 0.00677±0.00575 และ 0.00643±0.00585 nL/(mm2.sec.mmHg) ร้อยละการลดลงของค่าไฮดรอลิคคอนดัคแต้นท์หลังทาโพแทสเซียมออกซาเลททุกช่วง คือ 50.234±18.597, 43.940±18.233 และ 41.194±19.154 ตามลำดับ สรุป: การทาโพแทสเซียมออกซาเลทภายใต้แรงดันจำลองของเนื้อเยื่อในโพรงฟันสามารถลดสภาพซึมผ่านของเนื้อฟันภายหลังการทากรดได้ ซึ่งมีค่าใกล้เคียงกับภายหลังกรอตัดเนื้อฟัน โดยผลการรักษาดังกล่าวจะยังคงอยู่ภายใน 60 นาที คำสำคัญ: อาการเสียวฟันไวเกิน, โพแทสเซียมออกซาเลท, สภาพซึมผ่านได้ของเนื้อฟัน, ไฮดรอลิคคอนดัคแต้นท์ของเนื้อฟัน