รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพหุระดับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคะแนนพัฒนาการผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6

Main Article Content

กอบชัย โพธินาแค
จาลอง วงษ์ประเสริฐ
นพดล จันทร์เพ็ญ

Abstract

บทคัดย่อการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคะแนนพัฒนาการผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 2) เพื่อศึกษาคะแนนพัฒนาการผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยวิธีการวิเคราะห์โมเดลโค้งพัฒนาการที่มีตัวแปรแฝง 3) เพื่อสร้างรูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพหุระดับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคะแนนพัฒนาการผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และ 4) เพื่อตรวจสอบความสอดคล้องระหว่างรูปแบบความสัมพันธ์เชิงสมมุติฐานกับข้อมูลเชิงประจักษ์โดยการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นโรงเรียนประถมศึกษาสังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ศรีสะเกษ เขต 4 จานวน 140 โรง ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น โดยครูผู้สอนวิชาภาษาไทย จานวน 360 คน และสุ่มนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จานวน 360 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวมรวมข้อมูลประกอบด้วย 1)แบบทดสอบคู่ขนาน รายวิชาภาษาไทย จานวน 3 ฉบับ 2) แบบทดสอบวัดเชาวน์ปัญญา 3) แบบวัดเชาวน์อารมณ์ 4) แบบวัดความเอาใจใส่ของผู้ปกครอง 5) แบบวัดสภาพแวดล้อมทางบ้าน 6) แบบวัดคุณภาพการจัดการเรียนรู้ภาษาไทย 7) แบบวัดเจตคติต่อวิชาชีพครู 8) แบบสอบถามวัฒนธรรมองค์กร และ 9) แบบสอบถามภาวะผู้นาของผู้บริหาร ดาเนินการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างพหุระดับผลการวิจัยพบว่า โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพหุระดับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคะแนนพัฒนาการผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาไทย มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ และผลการวิเคราะห์ระดับนักเรียน พบว่า ตัวแปรแฝงปัจจัยทางครอบครัว มีอิทธิพลทางอ้อมต่อความสามารถเริ่มต้นระดับนักเรียนและอัตราพัฒนาการระดับนักเรียน ตัวแปรแฝงเชาวน์ปัญญามีอิทธิพลทางตรงต่อความสามารถเริ่มต้นระดับนักเรียนส่วนตัวแปรแฝงเชาวน์อารมณ์มีอิทธิพลทางตรงต่อความสามารถเริ่มต้นระดับนักเรียน และ อัตราพัฒนาการระดับนักเรียน และผลการวิเคราะห์ข้อมูลในระดับโรงเรียน พบว่า ตัวแปรแฝงคุณลักษณะด้านการบริหารมีอิทธิพลทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อความสามารถเริ่มต้นระดับโรงเรียน และมีอิทธิพลทางอ้อมต่ออัตราพัฒนาการระดับโรงเรียน ส่วนตัวแปรแฝงคุณลักษณะด้านครูผู้สอนมีอิทธิพลทางตรงต่อความสามารถเริ่มต้นระดับโรงเรียน และอัตราพัฒนาการระดับโรงเรียนคำสำคัญ : โมเดลโค้งพัฒนาการที่มีตัวแปรแฝง

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

How to Cite
โพธินาแค ก., วงษ์ประเสริฐ จ., & จันทร์เพ็ญ น. (2016). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุพหุระดับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคะแนนพัฒนาการผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ, 16(2). Retrieved from https://ejournals.swu.ac.th/index.php/jedu/article/view/7242
Section
บทความวิจัย (Research Articles)