พลังการบอกต่อออนไลน์ และปัจจัยอื่นๆ ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวประเทศในกลุ่มอาเซียนของนักท่องเที่ยวชาวไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาถึงพลังการบอกต่อออนไลน์ และปัจจัยอื่นๆ ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวประเทศในกลุ่มอาเซียนของนักท่องเที่ยวชาวไทย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีความตั้งใจจะเดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศในกลุ่มอาเซียน ภายใน 2 ปีข้างหน้า โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวม ผลการวิจัยพบว่า นักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีอายุ สถานภาพ ระดับการศึกษา และรายได้เฉลี่ยแตกต่างกันมีการตัดสินใจเดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศในกลุ่มอาเซียนแตกต่างกัน อาชีพแตกต่างกันมีระยะเวลาในการท่องเที่ยวประเทศในกลุ่มอาเซียนแตกต่างกัน ส่วนเพศ อายุ สถานภาพ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน อาชีพ และประเภทการเดินทางแตกต่างกัน มีประมาณการค่าใช้จ่ายที่คาดว่าน่าจะเป็นในการท่องเที่ยวประเทศในกลุ่มอาเซียนแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การรับรู้ข้อมูลประเทศในกลุ่มอาเซียนจากพลังการบอกต่อออนไลน์ ด้านสื่อออนไลน์ ประเภท Blog, Twitter และ Microblog, Social Networking, Media Sharing และ Online Forums มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจเดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศในกลุ่มอาเซียนในทิศทางเดียวกัน ในระดับต่ำ ส่วนสื่อออนไลน์ประเภท Blog มีความสัมพันธ์กับระยะเวลาในการท่องเที่ยวประเทศในกลุ่มอาเซียน ในทิศทางเดียวกัน ในระดับต่ำ อย่างมีนัยสำคัญ แรงจูงใจของการท่องเที่ยว ด้านวัฒนธรรม ด้านอารมณ์ ด้านการพัฒนาตนเอง และด้านส่วนบุคคล มีผลต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวต่างประเทศในกลุ่มอาเซียน โดยสามารถอธิบายได้ร้อยละ 20.7 ส่วนด้านอารมณ์ และด้านส่วนบุคคล มีผลต่อประมาณการค่าใช้จ่ายที่คาดว่าจะเป็นในการท่องเที่ยวประเทศในกลุ่มอาเซียน โดยสามารถอธิบายได้ร้อยละ 2 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ องค์ประกอบของผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยว ได้แก่ สิ่งที่ดึงดูดใจ สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ สิ่งอํานวยความสะดวกในการเดินทาง ที่พัก และกิจกรรมต่างๆ มีผลต่อการตัดสินใจเดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศในกลุ่มอาเซียน โดยสามารถอธิบายได้ร้อยละ 18.8 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ปัจจัยสนับสนุนอื่นๆ ด้านเศรษฐกิจ และความปลอดภัย มีผลต่อการตัดสินใจเดินทางไปท่องเที่ยวต่างประเทศในกลุ่มอาเซียนภายใน 2 ปีข้างหน้า โดยสามารถอธิบายได้ร้อยละ 14.2 ส่วนด้านนโยบายการส่งเสริมการท่องเที่ยวของรัฐบาล มีผลต่อระยะเวลาในการท่องเที่ยวประเทศในกลุ่มอาเซียน โดยสามารถอธิบายได้ร้อยละ 1.6 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ