การใช้ไอซีทีในการสอนสาขาวิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบการใช้ไอซีทีในการสอน และปัจจัยที่สนับสนุนการใช้ไอซีทีในการสอนของอาจารย์สาขาวิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์จำแนกตามอายุและสาขาวิชาที่สำเร็จการศึกษากลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ อาจารย์ผู้สอนสาขาวิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ในสถาบันอุดมศึกษา 14 แห่งจำนวน 123 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยใช้ค่า F-test และ t-test ผลการวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าอาจารย์ใช้ไอซีทีในการสอนโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยความแตกต่างเรื่องอายุไม่มีผลต่อระดับการใช้ไอซีทีของอาจารย์สาขาวิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ ทั้งนี้ทักษะด้านไอซีทีที่ได้จากการเรียนในสาขาวิชาที่สำเร็จการศึกษาโดยตรงอย่างสาขาที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีสารสนเทศ เช่น วิทยาการคอมพิวเตอร์ เทคโนโลยีสารสนเทศ และเทคโนโลยีการศึกษาเป็นต้น มีส่วนทำให้อาจารย์ที่สำเร็จการศึกษาในสาขาดังกล่าวใช้ไอซีทีในการสอนมากกว่าอาจารย์ที่สำเร็จการศึกษาเฉพาะสาขาบรรณารักษศาสตร์ นอกจากนี้อาจารย์ยังแสดงความคิดเห็นว่าทักษะด้านไอซีทีของผู้สอน การดำเนินนโยบายของสถานศึกษาและการสนับสนุนด้านสิ่งอำนวยความสะดวกยังคงเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งเสริมให้อาจารย์ใช้ไอซีทีในการสอนมากขึ้นซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่จะช่วยในการบูรณาการไอซีทีสู่รายวิชาในสาขาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ของอาจารย์ได้ต่อไป