การศึกษาแบบแผนความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยบางประการกับพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติดของนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุทัยธานี
Article Sidebar
Published:
Oct 24, 2009
Main Article Content
Abstract
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาความสัมพันธ์คาโนนิคอลระหว่างการตระหนักรู้ตนเอง การคล้อยตาม การมุ่งอนาคตสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับครอบครัว และสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน กับพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติดทั้งสามด้านและค่าน้ำหนักความสำคัญคาโนนิคอล ของการตระหนักรู้ตนเอง การคล้อยตาม การมุ่งอนาคต สัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับครอบครัว และสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน ที่ส่งผลซึ่งกันและกัน กับพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติดทั้งสามด้าน โดยมีกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุทัยธานี จำนวน 624 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบสองขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวัดพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติด ซึ่งประกอบไปด้วย แบบทดสอบความรู้ในการหลีกเลี่ยงสารเสพติด แบบสอบถามเจตคติเกี่ยวกับ การป้องกันสารเสพติด และแบบสอบถามการปฏิบัติเกี่ยวกับการป้องกันสารเสพติดกับแบบสอบถามปัจจัย บางประการ คือ แบบสอบถามการตระหนักรู้ตนเอง แบบสอบถามการคล้อยตาม แบบสอบถามการมุ่งอนาคตแบบสอบถามสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับครอบครัว และแบบสอบถามสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน
ผลการวิจัยพบว่า
1. ค่าสหสัมพันธ์คาโนนิคอลระหว่างชุดตัวแปรอิสระการตระหนักรู้ตนเอง การคล้อยตาม การมุ่งอนาคตสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับครอบครัว และสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน กับชุดตัวแปรตามพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติด ด้านความรู้ในการหลีกเลี่ยงสารเสพติดเจตคติเกี่ยวกับการป้องกันสารเสพติด และการปฏิบัติเกี่ยวกับการป้องกันสารเสพติด มีค่าสหสัมพันธ์เท่ากับ .734 , .205 และ .404 ตามลำดับ ซึ่งในชุดที่ 1 และ 2 มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนในชุดที่ 3 มีความสัมพันธ์กันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
2. ค่าน้ำหนักความสำคัญคาโนนิคอลระหว่างการตระหนักรู้ตนเอง การคล้อยตาม การมุ่งอนาคต สัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับครอบครัว และสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน กับพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติดทั้งสามด้าน อยู่ในระดับที่ส่งผลซึ่งกันและกัน โดยพบว่าความสัมพันธ์เกิดจากตัวแปรอิสระ ด้านการตระหนักรู้ตนเองและการมุ่งอนาคต กับชุดตัวแปรตามคือ การปฏิบัติเกี่ยวกับการป้องกันสารเสพติดส่งผลซึ่งกันและกัน
ผลการวิจัยพบว่า
1. ค่าสหสัมพันธ์คาโนนิคอลระหว่างชุดตัวแปรอิสระการตระหนักรู้ตนเอง การคล้อยตาม การมุ่งอนาคตสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับครอบครัว และสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน กับชุดตัวแปรตามพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติด ด้านความรู้ในการหลีกเลี่ยงสารเสพติดเจตคติเกี่ยวกับการป้องกันสารเสพติด และการปฏิบัติเกี่ยวกับการป้องกันสารเสพติด มีค่าสหสัมพันธ์เท่ากับ .734 , .205 และ .404 ตามลำดับ ซึ่งในชุดที่ 1 และ 2 มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ส่วนในชุดที่ 3 มีความสัมพันธ์กันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ
2. ค่าน้ำหนักความสำคัญคาโนนิคอลระหว่างการตระหนักรู้ตนเอง การคล้อยตาม การมุ่งอนาคต สัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับครอบครัว และสัมพันธภาพระหว่างนักเรียนกับเพื่อน กับพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติดทั้งสามด้าน อยู่ในระดับที่ส่งผลซึ่งกันและกัน โดยพบว่าความสัมพันธ์เกิดจากตัวแปรอิสระ ด้านการตระหนักรู้ตนเองและการมุ่งอนาคต กับชุดตัวแปรตามคือ การปฏิบัติเกี่ยวกับการป้องกันสารเสพติดส่งผลซึ่งกันและกัน
Downloads
Download data is not yet available.
Article Details
How to Cite
นพรัตน์ ป., ทองคำบรรจง ด., & ศรีไพโรจน์ น. (2009). การศึกษาแบบแผนความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยบางประการกับพฤติกรรมการป้องกันสารเสพติดของนักเรียนช่วงชั้นที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุทัยธานี. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ, 9(2). Retrieved from https://ejournals.swu.ac.th/index.php/jedu/article/view/813
Section
บทความวิจัย (Research Articles)