การสร้างแบบวัดจริยธรรมความเอื้ออาทร สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา ระดับช่วงชั้นที่ 2

Abstract

การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีจุดมุ่งหมาย เพื่อสร้างแบบวัดจริยธรรมความเอื้ออาทร สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา ระดับช่วงชั้นที่ 2 กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษา ระดับช่วงชั้น ที่ 2 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2550 สังกัดสำนักงานเขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร จำนวน 733 คน โดยการทดสอบครั้งที่ 1 ใช้กลุ่มตัวอย่าง 130 คน และการทดสอบครั้งที่ 2 ใช้กลุ่มตัวอย่าง 603 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้เป็นมาตราส่วนประมาณค่า 4 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ดัชนีความสอดคล้อง IOC สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน สัมประสิทธิ์แอลฟา และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ
ผลการศึกษาพบว่าแบบวัดจริยธรรมความเอื้ออาทรที่สร้างมีคุณภาพ โดยแสดงหลักฐาน ดังนี้
1. ความเที่ยงตรงเชิงพินิจ จากการพิจารณาของผู้เชี่ยวชาญ 5 คน มีค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) อยู่ระหว่าง 0.60 - 1.00 จำนวน 98 ข้อ
2. ค่าอำนาจจำแนก (r) เป็นไปตามเกณฑ์ โดยมีค่าอำนาจจำแนก (r) อยู่ระหว่าง .2361 - .6630 จำนวน 74 ข้อ
3. ความเชื่อมั่นของแบบวัด (α) อยู่ระหว่าง .7500 - .8280 และค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .9466
4. ความเที่ยงตรงเชิงโครงสร้าง จากการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (EFA) ได้ 7 องค์ประกอบ คือ เห็นใจผู้อื่น ช่วยเหลือผู้อื่น เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แบ่งปัน มีเมตตากรุณา รักผู้อื่นและ มีน้ำใจ และจากการคัดกรองขั้นสุดท้าย ได้แบบวัดจริยธรรมความเอื้ออาทร จำนวน 33 ข้อ