การศึกษาเปรียบเทียบการตอบสนองของเซลล์เอ็นยึดปริทันต์ต่อวัสดุซ่อมรอยทะลุรากฟัน 3 ชนิด: การศึกษาในห้องปฏิบัติการ

Comparative Study of Human Periodontal Ligament Fibroblasts Response to Three Different Perforation Repair Materials: An In Vitro Study

Abstract

วัตถุประสงค์: ประเมินสมบัติทางชีวภาพของวัสดุซ่อมรอยทะลุรากฟันที่มีขายในประเทศไทย คือ ไวท์โปร รูทเอ็มทีเอ (ไวท์เอ็มทีเอ) ไอรูทบีพีพลัส (ไอรูทบีพี) และ นิชิกะคาแนลซีลเลอร์บีจีมัลติ (นิชิกะ) วัสดุอุปกรณ์และวิธีการ: วัสดุทั้ง 3 ชนิดได้รับการเจือจางเป็น 4 ความเข้มข้น คือ ร้อยละ 20, 2, 0.2 และ 0.02 จากนั้น นำไปสัมผัสกับเซลล์เอ็นยึดปริทันต์ของมนุษย์ในถาดเพาะเลี้ยงเซลล์ 96 หลุมเป็นเวลา 24 ชั่วโมง ประเมินผลในห้องปฏิบัติการโดยใช้วิธีเอ็มทีที เอสเซ (MTT assay; 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide assay, Sigma, St Louis, MO) ผลการศึกษา: ร้อยละความมีชีวิตของเซลล์ทดสอบภายหลังสัมผัสวัสดุทดสอบมีค่า 67.44 ± 13.44 ถึง 107.72 ± 18.52 สำหรับไวท์เอ็มทีเอ 76.00 ± 12.70 ถึง110.05 ± 16.72 สำหรับไอรูทบีพี และ104.42 ± 11.65 ถึง 117.97 ± 13.74 สำหรับนิชิกะ ซึ่งนิชิกะมีความเป็นพิษน้อยกว่ากลุ่มควบคุมบวกในทุกระดับความเข้มข้น (p < 0.05) แต่เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมลบ นิชิกะเป็นวัสดุชนิดเดียวที่มีพิษต่อเซลล์น้อยกว่าในทั้ง 4 ความเข้มข้น (p < 0.05) นอกจากนี้ ในทุกระดับความเข้มข้นของไวท์เอ็มทีเอมีความเป็นพิษมากกว่านิชิกะ (p < 0.05) ขณะที่ไอรูทบีพีในระดับความเข้มข้นร้อยละ 20 พบว่าร้อยละความมีชีวิตของเซลล์เหลือน้อยกว่านิชิกะ (p < 0.05) สรุป: นิชิกะมีแนวโน้มทำให้เกิดความเป็นพิษต่อเซลล์เอ็นยึดปริทันต์ตํ่าที่สุด ซึ่งบ่งชี้ว่าอาจเป็นวัสดุที่มี ความเข้ากันได้ทางชีวภาพดีที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับไวท์เอ็มทีเอ และไอรูทบีพี Abstract Objective: To evaluate the cytocompatibility of three perforation repair materials available in Thailand: ProRoot® MTA, iRoot® BP+, and Nishika Canal Sealer BG Multi (CS-BG). Materials and Methods: The three materials were diluted into four concentrations: 20%, 2%, 0.2%, and 0.02%. The materials were then exposed to human periodontal ligament fibroblasts in a 96-well cell culture plate for 24 hours. The evaluation was conducted in vitro using the MTT assay (3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide assay, Sigma, St. Louis, MO). Results: The percentage of cell viability after exposure ranged from 67.44 ± 13.44 to 107.72 ± 18.52 for ProRoot® MTA, 76.00 ± 12.70 to 110.05 ± 16.72 for iRoot® BP+, and 104.42 ± 11.65 to 117.97 ± 13.74 for CS-BG. All materials exhibited lower toxicity than the positive control group at all concentration levels (p < 0.05). However, when compared to the negative control group, CS-BG was the only material that demonstrated significantly lower cytotoxicity at all four concentrations (p < 0.05). Additionally, at all tested concentrations, ProRoot® MTA showed significantly higher toxicity than CS-BG (p < 0.05). For iRoot® BP+, the 20% concentration resulted in lower cell viability compared to CS-BG (p < 0.05). Conclusions: The CS-BG exhibited the lowest cytotoxicity among the tested materials, suggesting that it may be the most biocompatible compared to ProRoot® MTA and iRoot® BP+.