ผลลัพธ์ของการจัดการโรคลมชักโดยทีมสหสาขาวิชาชีพ ณ โรงพยาบาลเศรษฐาธิราช ประเทศลาว Outcomes of a Multidisciplinary Team for Epilepsy Management at Setthathirat Hospital in LAO PDR

Abstract

บทคัดย่อ วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินผลลัพธ์ของทีมสหสาขาวิชาชีพในการจัดการโรคลมชักในประเทศลาว วิธีการศึกษา: ผู้ป่วยโรคลมชัก 68 ราย ได้รับการดูแลโดยทีมสหสาขาวิชาชีพนาน 6 เดือน ที่คลินิกผู้ป่วยนอกภาควิชาประสาทวิทยา ผู้ป่วยได้รับการประเมินความร่วมมือในการใช้ยาด้วยวิธีการนับเม็ดยาและการรายงานด้วยตนเอง ประเมินความรู้ด้วยแบบสอบถาม และคำนวณความถี่ของการชักในช่วง 3 เดือน ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับยาในด้านปฏิกิริยาระหว่างยา ผลข้างเคียงจากการใช้ยา และการใช้ยาเกินขนาด ประเมินคุณภาพชีวิตโดยใช้แบบสอบถาม QOLIE-10 ผลการศึกษา: ก่อนการดูแลของทีมสหสาขาวิชาชีพ ในนัดตรวจครั้งที่ 1 (เดือนที่ 0)  ความร่วมมือในการใช้ยาเป็น 58.15 ± 27.3% แล้วเพิ่มเป็น 90.17 ± 4.5% ในการนัดตรวจครั้งที่ 2 (เดือนที่ 3) (P-value = 0.001) คะแนนเฉลี่ยความรู้ก่อนให้ความรู้เท่ากับ 29.72 ± 3.6 คะแนน เพิ่มเป็น 37.63 ± 1.1 ในการนัดตรวจครั้งที่ 1 (เดือนที่ 0) ความรู้เกี่ยวกับยากันชักเพิ่มขึ้นจาก 6.00 ± 0.45 คะแนนเป็น 9.58 ± 1.12 (P-value = 0.0001) ร้อยละผู้ป่วยที่มีอาการชักสามครั้งในสามเดือนลดลงจาก 29.4% เป็น 8.8% ในการนัดตรวจครั้งที่ 2 (เดือนที่ 3) จำนวนปัญหาที่เกี่ยวข้องกับยาลดลงจาก 24 เป็น 11 คะแนนคุณภาพชีวิตเพิ่มอย่างมีนัยสำคัญ (P-value < 0.001) ในด้านอารมณ์ ข้อจำกัดในการทำงาน ปัญหาด้านความจำ ผลการรักษาทางร่างกายและความรู้ความเข้าใจ และความวิตกกังวลในการชัก (P-value < 0.05) ยกเว้นการเคลื่อนไหว สรุป: การปฏิบัติงานเป็นทีมสหสาขาวิชาชีพเพิ่มความร่วมมือในการใช้ยา ความรู้ และคุณภาพชีวิต และลดความถี่ในการชักและปัญหาเกี่ยวกับยาในผู้ป่วยโรคลมชัก คำสำคัญ: โรคลมชัก; ทีมสหสาขาวิชาชีพ; ความสม่ำเสมอ; ความรู้; ความถี่ในการชัก; ปัญหาเกี่ยวกับยาเสพติด; QOLIE-10; คุณภาพชีวิต   Abstract Objective: To assess the outcomes of a multidisciplinary team (MDT) care for epilepsy management receiving usual care at the OPD clinic department of Setthathirat Hospital, Lao PDR. Method: Sixty-eight epilepsy patients receiving the 6-month MDT care. Medication adherence was evaluated using both pill counts and self-reported data. Patient knowledge was measured through a questionnaire, and seizure frequency was calculated every 3 months. We identified three main categories of DRPs including drug interactions, overdosage, failure to receive drugs, and adverse drug reactions. Quality of life was assessed using the QOLIE-10 questionnaire. Result: Prior to receiving MDT care at visit 1 (month 0), the patient's adherence was 58.15 ± 27.3% which increased to 95.24 ± 2.03% at visit 3 (month 6) (P-value = 0.001). Knowledge of epilepsy scores were 29.72 ± 3.6 points at pre-visit 1 (month 0) and increased to 37.63 ± 1.1 points at post-visit 1 (month 0). Knowledge about antiepileptic drugs increased from 6.00 ± 0.45 point at pre-visit 1 (month 0) to 9.58 ± 1.12 points at post-visit 1 (month 0). % patients experiencing seizures three times in three months decreased from 29.4% to 8.8% at visit 2 (month 3).  DRPs decreased from 24 at pre-visit 1 (month 0) to 15 at visit 3 (month 6). Quality of life showed significant improvements (P-value < 0.05) in mood, work limitations, memory problems, physical and cognitive treatment effects, and seizure worries, except mobility. Conclusion: MDT practice enhanced adherence, knowledge, and quality of life, while decreasing seizure frequency and DRPs among epileptic patients. Keywords: epilepsy; multidisciplinary team; adherence; knowledge; seizure frequency; drug-related problems; QOLIE-10; quality of life