Thai Pharmaceutical and Health Science Journal - วารสารไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ

ประสิทธิภาพและความปลอดภัยของยากลุ่มออกฤทธิ์ยับยั้ง Sodium-Glucose Cotransporter 2 ในผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลวและโรคไตเรื้อรังที่ไม่เป็นโรคเบาหวาน The Efficacy and Safety of Sodium-Glucose Cotransporter 2 Inhibitors in Non-diabetic Heart Failure and Chronic Kidney Disease

Russamee Leepraphaiwong, Chalermpon Srisuwan — Tue, 30 Sep 2025 00:00:00 +0000

บทคัดย่อ

ยากลุ่มออกฤทธิ์ยับยั้ง sodium-glucose cotransporter 2 (SGLT2 inhibitors) เป็นยาลดระดับน้ำตาลในเลือดที่ได้รับการรับรองให้ใช้รักษาโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ออกฤทธิ์ยับยั้งการดูดซึมกลับของน้ำตาลที่ไตส่วน proximal tubule ทำให้ขับน้ำตาลออกทางปัสสาวะและระดับน้ำตาลในเลือดลดลง ปัจจุบันพบว่ายา SGLT2 inhibitors มีประโยชน์ในผู้ป่วยที่ไม่เป็นโรคเบาหวานด้วย ได้แก่ ผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลวและผู้ป่วยโรคไตเรื้อรัง ยา SGLT2 inhibitors ลดอัตราการเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลด้วยโรคหัวใจล้มเหลวและลดอัตราการเสียชีวิตจากโรคหัวใจและหลอดเลือดในผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลวทั้งชนิดที่มีค่าการบีบตัวของหัวใจห้องล่างซ้ายน้อยกว่าร้อยละ 40 และมากกว่าร้อยละ 40 ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับยาหลอก นอกจากนี้ ยังชะลอความเสื่อมของไตในผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับยาหลอกได้เช่นกัน ผลดีทางด้านหัวใจและหลอดเลือดและทางด้านไตนี้มีมากกว่าความเสี่ยงต่อการเกิดอันตรายจากยา ยา SGLT2 inhibitors ค่อนข้างปลอดภัย ทนต่อยาได้ดี และไม่ก่ออาการไม่พึงประสงค์ที่รุนแรง ข้อมูลการใช้ยา SGLT2 inhibitors ในผู้ป่วยที่ไม่เป็นโรคเบาหวานมีอยู่จำกัด บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อรวบรวมข้อมูลประสิทธิภาพและความปลอดภัยของยา SGLT2 inhibitors ในผู้ป่วยโรคหัวใจล้มเหลวและผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังที่ไม่เป็นโรคเบาหวาน เพื่อการดูแลผู้ป่วยทางคลินิก

คำสำคัญ: ยากลุ่มออกฤทธิ์ยับยั้ง; sodium-glucose cotransporter 2; โรคหัวใจล้มเหลว; โรคไตเรื้อรัง; ผู้ป่วยที่ไม่เป็นโรคเบาหวาน

Abstract

Sodium-glucose cotransporter 2 inhibitors (SGLT2 inhibitors) are widely used to treat type 2 diabetes mellitus (T2DM). SGLT2 inhibitors inhibits the reabsorption of glucose at the proximal tubule resulting in increased glucosuria and reduced blood glucose. At present, SGLT2 inhibitors also benefit non-diabetic patients, e.g., heart failure and chronic kidney diseases. SGLT2 inhibitors significantly reduce hospitalization for heart failure and cardiovascular death in heart failure patients both with reduced and preserved reduced ejection fraction compared with placebo. In addition, SGLT2 inhibitors also significantly delay chronic kidney progression in chronic kidney disease patients compared with placebo. These cardiovascular and renal protective benefits of SGLT2 inhibitors outweigh risk. SGLT2 inhibitors are generally safe, well-tolerated and not associated with serious adverse events. Studies on benefits of SGLT2 inhibitors in non-diabetic patients are limited. The objective of this study is to review the efficacy and safety of SGLT2 inhibitors among non-diabetic heart failure and chronic kidney disease patients with the summary for clinical practice.

Keywords: sodium-glucose cotransporter 2 inhibitors; heart failure; chronic kidney disease; non-diabetic patients

ความสัมพันธ์ระหว่างระดับวิตามินดีกับการควบคุมโรคหืด The Relationship Between Vitamin D Levels and Asthma Control

Sirikan Aupaiboolsin, Waritsara Samretsuk — Tue, 30 Sep 2025 00:00:00 +0000

บทคัดย่อ

โรคหืดเป็นโรคทางเดินหายใจเรื้อรังที่มีการอักเสบและการตอบสนองที่ผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกัน นอกจากการใช้ยาควบคุมอาการที่เหมาะสมตามแนวทางการรักษาแล้ว การได้รับวิตามินบางชนิด ยกตัวอย่างเช่น วิตามินดีซึ่งมีบทบาทสำคัญต่อระบบภูมิคุ้มกันและอาจมีผลต่อการควบคุมโรคหืด บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับวิตามินดีในเลือดกับการควบคุมโรคหืด โดยพบว่าผู้ป่วยโรคหืดที่มีระดับวิตามินดี 25-hydroxyvitamin D(25(OH)D) ต่ำกว่าช่วง 25 - 30 nmol/L มีแนวโน้มมีอาการหืดรุนแรงขึ้นและควบคุมอาการไม่ดี โดยกลไกที่เป็นไปได้เกี่ยวข้องกับวิตามินดีในการยับยั้งกระบวนการอักเสบที่มีผลต่อหลอดลมและการเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกันทั้งระบบภูมิคุ้มกันแต่กำเนิดและภูมิคุ้มกันที่เกิดขึ้นในภายหลัง ดังนั้นการเสริมวิตามินดีอาจเป็นแนวทางหนึ่งที่ช่วยควบคุมการกำเริบของโรคหืดในกลุ่มผู้ป่วยโรคหืดที่ขาดวิตามินดีได้

คำสำคัญ: วิตามินดี; โรคหืด; การควบคุมอาการ; ระบบภูมิคุ้มกัน; การอักเสบ

Abstract

Asthma is a chronic respiratory disease characterized by inflammation and an abnormal immune response. In addition to taking medication to control symptoms appropriately according to treatment guidelines, supplementing certain vitamins, such as vitamin D, which plays an important role in the immune system may boost asthma control. This article aims to examine the relationship between serum vitamin D levels and asthma control. Studies have shown that individuals with serum 25-hydroxyvitamin D(25(OH)D) levels below 25 - 30 nmol/L tend to experience more severe asthma symptoms and poorer asthma control. The possible mechanisms involve vitamin D’s role in reducing inflammation and enhancing immune function. Therefore, vitamin D supplementation may serve as a potential strategy to help control asthma exacerbations in patients with vitamin D deficiency.

Keywords: vitamin D; asthma; symptom control; immune system; inflammation

รายงานกรณีศึกษา: อันตรกิริยาต่อกันของยา Esflurbiprofen patch กับยา Warfarin ที่เหนี่ยวนำให้ระดับ INR เพิ่มขึ้น A Case Report: Esflurbiprofen patch and Warfarin Interaction Leading to Increased INR Levels

Chalermpon Srisuwan, Russamee Leepraphaiwong — Tue, 30 Sep 2025 00:00:00 +0000

บทคัดย่อ

Esflurbiprofen patch เป็นยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (Nonsteroidal anti-inflammatory drug: NSAID) รูปแบบแผ่นแปะใช้เฉพาะที่ มีผลเพิ่มระดับ (International normalized ratio: INR) และความเสี่ยงในการเกิดภาวะเลือดออกของยา warfarin บทความนี้นำเสนอกรณีศึกษา ผู้ป่วยชายไทยคู่ อายุ 71 ปี เป็นโรคหัวใจห้องบนสั่นพลิ้ว (atrial fibrillation) ได้รับการรักษาด้วยยา warfarin 17.5 mg/week สามารถคงระดับ INR ให้อยู่ในช่วงที่เหมาะสมในการรักษา (therapeutic range) 2.00-3.00 ตลอด ผู้ป่วยได้รับการปรับขนาดยา warfarin เพิ่มขึ้น เป็น 21 mg/week เนื่องจาก ระดับ INR ลดลง เหลือ 1.70 โดยไม่พบสาเหตุที่แน่ชัด และนัดติดตามระดับ INR ภายใน 2 สัปดาห์ ก่อนถึงวันนัด 2-3 วัน ผู้ป่วยมีซื้อยา esflurbiprofen patch 40 mg/day ใช้เองร่วมกับ warfarin พบว่าระดับ INR สูงขึ้น เป็น 6.71 แต่ไม่มีภาวะเลือดออกผิดปกติใด ๆ เมื่อหยุดยา Warfarin 4 วัน และเริ่มรับประทานยา warfarin 17.5 mg/week ร่วมกับหยุดใช้ยา esflurbiprofen patch ภายหลัง 2 สัปดาห์ถัดมา ระดับ INR ของผู้ป่วยลดลง เหลือ 2.00 ดังนั้น บุคลากรทางการแพทย์จึงควรระวังความเสี่ยงภาวะเลือดออกของผู้ป่วยที่ใช้ยา Esflurbiprofen patch และ Warfarin รวมถึงการติดตามระดับ INR อย่างใกล้ชิด

คำสำคัญ: แผ่นแปะเอสเฟลอร์ไบโพรเฟน; วาร์ฟาริน; ไอเอ็นอาร์; อันตรกิริยาของยา; ภาวะเลือดออก

Abstract

Esflurbiprofen patch is a topical nonsteroidal anti-inflammatory drug (NSAID) that may increase the international normalized ratio (INR) and the risk of bleeding in patients taking warfarin. This article presents a case study of a 71-year-old Thai male with atrial fibrillation who was maintained on warfarin at a dose of 17.5 mg/week, achieving a stable INR within the therapeutic range of 2.00 - 3.00. Due to an unexplained decrease in INR to 1.70, his warfarin dose was increased to 21 mg/week. Two to three days before his follow-up appointment, the patient self-administered an esflurbiprofen patch 40 mg/day in addition to warfarin. Consequently, his INR increased markedly to 6.71, although no abnormal bleeding was observed. Warfarin was temporarily discontinued for four days, and upon resuming a dose of 17.5 mg/week while discontinuing the esflurbiprofen patch, the patient’s INR returned to 2.00 after two weeks. This case highlights the potential risk of increased INR and bleeding associated with esflurbiprofen patch use in patients on warfarin. Healthcare professionals should be aware of this interaction and closely monitor INR levels in such patients.

Keywords: esflurbiprofen patch; warfarin; INR; drug interaction; bleeding

ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ของผู้ต้องขังชายในเรือนจำที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย Factors Influencing HIV Preventive Behaviors Among Male Prisoners Who Have Sex with Men

Thanathip Dangthurn, Chanandchidadussadee Toonsiri, Patcharin Poonthawe — Mon, 29 Sep 2025 00:00:00 +0000

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีของผู้ต้องขังชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชายและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี วิธีการศึกษา: การศึกษานี้เป็นการวิจัยแบบหาความสัมพันธ์เชิงทำนายมีกลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ต้องขังชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย เรือนจำแห่งหนึ่ง กรุงเทพมหานคร จำนวน 189 ราย ที่ได้มาจากการสุ่มแบบลูกโซ่ เก็บข้อมูลระหว่างเดือนสิงหาคม ถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2567 โดยใช้แบบสอบถามที่กลุ่มตัวอย่างตอบเอง ได้แก่การรับรู้ประโยชน์ของการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี การรับรู้โอกาสเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี การรับรู้อุปสรรคต่อการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี การรับรู้ความสามารถตนเองต่อการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี อิทธิพลของคู่นอน ความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี และพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติพรรณนาและการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการศึกษา: พฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีของผู้ต้องขังชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชายภาพรวมอยู่ในระดับสูงเมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า พฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีด้านการดำเนินชีวิตประจำวัน และด้านการมีเพศสัมพันธ์ในเรือนจำ ในระดับสูง โดยปัจจัยอิทธิพลของคู่นอน (b = 0.261) ความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี (b = 0.236) บทบาททางเพศสัมพันธ์ (b = 0.128) การรับรู้อุปสรรคต่อการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี (b = -0.234) และการรับรู้โอกาสเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี (b = 0.160) สามารถร่วมทำนายพฤติ*กรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีของผู้ต้องขังชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชายได้ร้อยละ 32 (R² = .320, p = <.001) สรุป: ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นว่าผู้บริหาร บุคลากรทางการแพทย์ และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับผู้ต้องขังควรมีกิจกรรมที่ส่งเสริมให้ผู้ต้องขังไม่มีการคล้อยตามคู่นอนในพฤติกรรมเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี เพื่อเป็นการส่งเสริมพฤติกรรมการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีในกลุ่มผู้ต้องขังชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชายในเรือนจำโดยสามารถนำข้อมูลพัฒนาเป็นโปรแกรมที่มีการส่งเสริมความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ลดอุปสรรคต่อการป้องการการติดเชื้อเอชไอวี ร่วมกับการสนับสนุนอุปกรณ์ป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีอย่างเพียงพอ

คำสำคัญ: ผู้ต้องขังชายที่มีเพศสัมพันธ์กับชาย, แบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพ, โรคติดเชื้อเอชไอวี, ชาวไทย

Abstract

Objective: To describe HIV prevention behaviors among male prisoners who have sex with men in prison and to determine factors predicting those behaviors. Method: This study is predictive correlational research. Snowball sampling was used to recruit 189 male prisoners who have sex with men in prisons Bangkok. Data collection was carried out from August to September 2024 using self-administered questionnaires The variables assessed included perceived benefits of HIV prevention, perceived susceptibility to HIV infection, perceived barriers to HIV prevention, self-efficacy in HIV prevention, partner influence, knowledge of HIV prevention, and HIV prevention behaviors. Data analysis was conducted using descriptive statistics and stepwise multiple regression. Results: The results revealed that the overall of the HIV Prevention behaviors of men prisoners who have sex with men was at a high level. Specifically, behaviors related to daily living and sexual activities within the prison were also reported as high. Factors influencing HIV prevention behaviors included partner influence (b = 0.261), knowledge of HIV prevention (b = 0.236), sexual role (b = 0.128), perceived barriers to HIV prevention (b = -0.234), and perceived susceptibility to HIV infection (b = 0.160). These factors collectively predicted 32% of the variance in HIV prevention behaviors among MSM inmates (R² = 0.320, p < .001) Conclusion: This study emphasizes the need for targeted HIV prevention programs for male prisoners who have sex with men. Interventions should reduce partner influence, enhance knowledge, address prevention barriers, and promote healthy relationships. Providing adequate prevention resources in prisons is essential. These efforts support sustainable HIV prevention behaviors.

Keywords: HIV, male prisoners , health belief model; Thais

ปัจจัยที่สัมพันธ์กับพฤติกรรมการดำเนินชีวิตวิถีใหม่เพื่อป้องกันโรคอุบัติใหม่และอุบัติซ้ำทางเดินหายใจของผู้ค้าขายในตลาด เขตอำเภอเขาชะเมา จังหวัดระยอง Factors Related to New Normal Behaviors for Emerging / Re-emerging Respiratory Infectious Disease Prevention among Market Vendors in Hachiman District, Rayong Province, Thailand

Sutta Namwai, Chanandchidadussadee Toonsiri, Pornnapa Homsin — Mon, 29 Sep 2025 00:00:00 +0000

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์เชิงทำนายพฤติกรรมการดำเนินชีวิตวิถีใหม่เพื่อป้องกันโรคอุบัติใหม่และอุบัติซ้ำทางเดินหายใจของผู้ค้าขายในตลาดเขตอำเภอเขาชะเมา จังหวัดระยอง วิธีการศึกษา: การศึกษาปัจจัยเชิงทำนายมีตัวอย่างเป็นผู้ค้าขายในตลาดถาวรประจำตำบล 152 คนโดยสุ่มอย่างง่าย รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามความรู้เกี่ยวกับโรคอุบัติใหม่และอุบัติซ้ำทางเดินหายใจ การรับรู้ความสามารถแห่งตน การรับรู้ความเสี่ยงต่อการเกิดโรค การสนับสนุนทางสังคม และพฤติกรรมการดำเนินชีวิตชีวิตวิถีใหม่เพื่อป้องกันโรคอุบัติใหม่และอุบัติซ้ำทางเดินหายใจ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและความถดถอยพหุคูณ ผลการศึกษา: คะแนนพฤติกรรมการดำเนินชีวิตวิถีใหม่ฯ เฉลี่ยที่ระดับมากที่สุด (133.74 ± 11.96 คะแนน) โดยพฤติกรรมการดำเนินชีวิตชีวิตวิถีใหม่ฯ สัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับอายุ (r = -0.188, P-value < 0.05) รายได้ การรับรู้ความสามารถแห่งตน การรับรู้ความเสี่ยงต่อการเกิดโรค และการสนับสนุนทางสังคม (r = -0.425, 0.672, 0.365, and 0.812, P-value < 0.001 สำหรับทุกความสัมพันธ์) แต่ไม่สัมพันธ์กับความรู้เกี่ยวกับโรคอุบัติใหม่และอุบัติซ้ำทางเดินหายใจ โดยอายุ รายได้ ความรู้เกี่ยวกับโรคอุบัติใหม่และอุบัติซ้ำทางเดินหายใจ การรับรู้ความสามารถแห่งตน การรับรู้ความเสี่ยงต่อการเกิดโรค และการสนับสนุนทางสังคมสามารถร่วมทำนายพฤติกรรมการดำเนินชีวิตชีวิตวิถีใหม่ฯ ได้ร้อยละ 71.7 (R²= 0.717, P-value < 0.001) สรุป: พยาบาลเวชปฏิบัติชุมชนและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องสามารถนำผลการวิจัยเป็นแนวทางพัฒนากิจกรรม/โปรแกรมส่งเสริมพฤติกรรมการดำเนินชีวิตวิถีใหม่เพื่อป้องกันโรคอุบัติใหม่และอุบัติซ้ำทางเดินหายใจของผู้ค้าขายในตลาด โดยเน้นเสริมการรับรู้ความสามารถแห่งตนและการสนับสนุนทางสังคม

คำสำคัญ: ปัจจัย; พฤติกรรมการดำเนินชีวิตวิถีใหม่; โรคอุบัติใหม่และอุบัติซ้ำทางเดินหายใจ; ผู้ค้าขายในตลาด

Abstract

Objective: To identify factors related to new normal behaviors for emerging/ re-emerging respiratory infectious disease prevention among market vendors in Khao Chamao district, Rayong province, Thailand. Methods: In this predictive correlational research, 152 market vendors were recruited by simple random sampling. Research instruments included questionnaires to assess knowledge about emerging/ re-emerging respiratory infectious disease, self-efficacy, perceived susceptibility, social support, and new normal behaviors for prevention. Pearson’s product moment correlation coefficients and multiple regression analysis were used for data analysis. Results: Mean score of the new normal behaviors for prevention was at a highest level (mean = 133.74 ± 11.96 points). The new normal behaviors were significantly correlated with age (r = -0.188, P-value < 0.05), income, self-efficacy, perceived susceptibility and social support (r = -0.425, 0.672, 0.365, and 0.812, P-value < 0.001 for all); while not with knowledge. Age, income, knowledge, self-efficacy, perceived susceptibility, and social support together explained 71.7% of the variance in the new normal behaviors (R²= 0.717, P-value < 0.001). Conclusion: These findings suggest that nurses and other health care providers should apply these study results to develop interventions or programs aimed at promoting new normal behaviors for emerging/ re-emerging respiratory infectious disease prevention among market vendors by focusing on perceived self-efficacy, perceived susceptibility, and social support.

Keywords: factors; new normal behaviors; emerging/re-emerging respiratory infectious disease; market vendors.

ปัจจัยเสี่ยงที่สัมพันธ์กับการหกล้มในผู้สูงอายุวัยปลายที่พึ่งพาตนเองได้ ในพื้นที่ชนบทของประเทศไทย Risk Factors Associated with Falls Among Independent Oldest-Old Adults in Rural Thailand

Mon, 29 Sep 2025 00:00:00 +0000

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหวางการหกล้มกับปัจจัยเสี่ยงภายในและภายนอกในผู้สูงอายุชาวไทยที่อายุมากกว่า 80 ปี วิธีการศึกษา: ดำเนินการช่วงเมษายนถึงพฤษภาคม 2568 มีผู้เข้าร่วมวิจัยจำนวน 57 คน เป็นผู้สูงอายุที่พึ่งพาตนเองได้และอาศัยอยู่ชุมชนของ อ.ท่าศาลา จ.นครศรีธรรมราช เก็บข้อมูลด้วยแบบสัมภาษณ์โครงสร้างสำหรับ 1-ปัจจัยภายใน ได้แก่ ปัจจัยด้านชีวภาพ เศรษฐานะและสังคม และพฤติกรรม 2—ปัจจัยภายนอกด้านอันตรายทางสิ่งแวดล้อม และ 3-ประวัติการล้ม และการประเมินสิ่งแวดล้อมในบ้าน วิเคราะห์ความสัมพันธ์ด้วยการทดสอบไคสแควร์และการถดถอยโลจิสติกพหุคูณ ผลการศึกษา: พบว่าร้อยละ 52.6 ของผู้สูงอายุวัยปลายเคยหกล้มอย่างน้อยหนึ่งครั้งในช่วง 12 เดือนที่ผ่านมา ปัจจัยภายในที่ทำนายการหกล้มได้อย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่ ภาวะเสียการทรงตัว (adj. OR = 5.88, 95% CI = 1.55 - 22.21, P-value = 0.009) และการใช้ยาลดความดันโลหิต (adj. OR = 6.82, 95% CI = 1.78 - 26.16, P-value = 0.005) สรุป: ความเสี่ยงของการหกล้มสัมพันธ์กับสมรรถภาพทางกายและการใช้ยา การป้องกันการหกล้มในผู้สูงอายุวัยปลายที่พึ่งพาตนเองได้ส่วนหนึ่งควรเน้นการปรับสภาพแวดล้อม การทำกายภาพบำบัด และการทบทวนการใช้ยาโดยเภสัชกร

คำสำคัญ: การหกล้ม; ผู้สูงอายุวัยปลายที่พึ่งพาตนเองได้; ปัจจัยเสี่ยงภายในและภายนอก; ยาลดความดันโลหิต; พื้นที่ชนบท

Abstract

Objective: To examine associations between falls and internal and external risk factors among Thai older adults over 80 years old. Methods: A total of 57 functionally independent adults aged over 80 years, residing in the community of Thasala District, Nakhon Si Thammarat, Thailand, participated in the study from April to May 2025. Data were collected via structured interviews (i.e., 1-intrinsic factors encompassing the biological, socioeconomic, and behavioral domain, 2-extrinsic factors focusing on environmental hazards, and 3-fall history) and home environment assessments. Associations were tested using chi-square tests and multivariate logistic regression. Results: It was found that 52.6% of the participants experienced at least one fall in the past 12 months. Significant predictors of falls included balance disorders (adj. OR = 5.88, 95% CI = 1.55 - 22.21, P-value = 0.009) and the use of antihypertensive medications (adj. OR = 6.82, 95% CI = 1.78 - 26.16, P-value = 0.005). Conclusion: Falls were associated with physical function and medication use. To prevent falls in independent oldest-old adults, in part, one might promote environmental modification, physical therapy, and pharmacist-led medication review.

Keywords: falls; independent oldest-old adults; intrinsic and extrinsic risk factors; antihypertensive drugs; rural area

Factors Predicting Oral Breastfeeding Among Early and Moderate to Late Preterm Infants: A Multiple Group Analysis

Yangning Shi — Tue, 30 Sep 2025 00:00:00 +0000

Objective:This study aimed to examine the predictive factors of oral breastfeeding among preterm infants,comparing early(28-31 week)and moderate to late(32-36 week)gestational age groups,and to develop a hypothesized model based on Ecological Systems Theory.

Methods:A cross-sectional study was conducted with 584 mother-infant dyads from neonatal intensive care units(NICU)in Yancheng,China,from August 2024 to February 2025.Predictors included infant factors(readiness oral feeding behavior,functional status),maternal factors(breastfeeding self-efficacy,breast milk sufficiency,social support),and hospital factors(breastfeeding practice,breastfeeding support).Structural Equation Modeling(SEM)was employed to test the hypothesized model across the two groups.

Results:Gestational age-specific predictors were identified:Early Preterm(28-31 week):Infant readiness(β=0.17,p<0.01)and functional status(β=0.23,p<0.01)were significant predictors.Moderate-to-Late Preterm(32-36 week):Infant readiness(β=0.29,p<0.01),maternal self-efficacy(β=0.27,p<0.01),and social support(β=0.15,p<0.05)were significant. Hospital factors(practice:β=0.60-0.70,p<0.01;support:β=0.16-0.24,p<0.05)significantly influenced outcomes in both groups.SEM models demonstrated excellent fit(early preterm:RMSEA=0.03;moderate-to-late preterm:RMSEA=0.00).

Conclusions:Findings underscore the need for tailored interventions.For early preterm infants,focus should be on enhancing physiological readiness through targeted feeding protocols and kangaroo mother care.For moderate-to-late preterm infants,interventions should bolster maternal self-efficacy and social support via education and counseling.Hospitals should standardize breastfeeding support policies,including lactation guidance and family-centered care,to improve outcomes across both groups.These results advocate for evidence-based NICU protocols and maternal empowerment programs to enhance breastfeeding rates and inform policy in resource-limited settings.

Keywords:multiple group analysis，preterm infants,Neonatal Intensive Unit（NICU），Oral breastfeeding,Bronfenbrenner’s Ecological systems theory,readiness oral feeding behavior,functional status,breastfeeding self-efficacy,breastfeeding sufficiency,social support,breastfeeding practice,breastfeeding support.

A การศึกษาความรอบรู้ด้านสุขภาพเกี่ยวกับกัญชาในประชากรไทย ที่มีและไม่มีประสบการณ์ในการใช้กัญชา A Study to Assess Cannabis Health Literacy Among Thai People with and without Cannabis Use Experience

Mon, 29 Sep 2025 00:00:00 +0000

Faculty of Science, Mahidol University. Thai cannabis [Internet]. Simple Science by Faculty of Science, Mahidol University. 2022. (Accessed on Jan. 15, 2024, at https://science.mahidol.ac.th/simple-science/2022/04/ 21/know-about-thai-cannabis/) (in Thai)
Royal Thai Government Gazette. Narcotics Act (No. 7) B.E. 2562 (2019). Vol 136, Part 19 Kor (Feb 18, 2019):1-16. (in Thai)
Ministry of Public Health (TH). Notification of the Ministry of Public Health Re: Specification of Category 5 Narcotics B.E. 2565 (2022). Royal Thai Government Gazette. Vol 139, Special Part 35 Ngor (Feb 9, 2022):8-9. (in Thai)
Nine patient cases from 3 hospitals affected by cannabis use post-decriminalization [Internet]. Health Focus, 2022. (Accessed on Oct. 8, 2024, at https://www.hfocus.org/content/2022/06/25362) (in Thai)
BBC News Thai. Cannabis: Two months after decriminalization and current vacuum state [Internet]. 2022. (Accessed on Apr. 21, 2024, at https://www.bbc.com/thai/articles/cd1yngkkrpxo) (in Thai)
Chanuanthong C, Pinchanakul S, Samnuanklar M. Health literacy [Internet]. Bangkok. Department of Health Education and Behavioral Sciences, Faculty of Public Health, Mahidol University, 2017. (Accessed on Jan. 15, 2024, at http://doh.hpc.go.th/data/HL/HLO_chanuanthong. pdf) (in Thai)
Department of Health, Ministry of Public Health. Principles of Health Literate Organization [Internet]. Nonthaburi. Office of DOH 4.0 and Health Literacy, 2018. (Accessed on Jan. 15, 2024, at www.dohhl. anamai.moph.go.th) (in Thai)
Unyaphan I, Nonthanathorn P. Knowledge, attitude and practice towards cannabis use among people in Bangkok Metropolitan. J Assoc Res 2021;26(2):87-101. (in Thai)
Sinthusang A, Nonthanathorn P. Knowledge, attitude and practice towards cannabis use among people in northern region. J Assoc Res 2021;26(2):190-203. (in Thai)
Paisitpiriya S, Nonthanathorn P. Knowledge, attitude and practice towards cannabis use among people in the northeastern region of Thailand. J Assoc Res 2021;26(2):33-51. (in Thai)
Meaunnuk T, Nonthanathorn P. Knowledge, attitude, and practice towards cannabis use among people in southern region. J Assoc Res 2021;26(2):113-129. (in Thai)
Kaewdumkeng K. Health literacy: Access, understanding and application. Bangkok. Amarin Printing & Publishing, 2018: p.228. (in Thai)
Koonjaetong R, Chantaluk S, Chaiarch K. The development of health literacy tool for behavior of opisthorchiasis prevention in populations. Dis Control J (Khon Kaen) 2020;27(1):73-84. (in Thai)
Division of Health Education. Guidelines for health literacy development [Internet]. Nonthaburi. Department of Health Service Support, 2021. (Accessed on Apr. 16, 2023, at http://www.hed.go.th/linkHed/index/366) (in Thai)
Areerat P. Knowledge and the health beliefs about the medical use of marijuana among Ayutthaya Province hospital clients. Res Dev Health Syst J 2021;14(2):1-12. (in Thai)
Saijanket P, Nojan P, Meekai N, Suknarin R. Knowledge and attitudes about medical cannabis among people in Phitsanulok province. J Thai Trad Alt Med 2020;18(3):595-603.
Jintapatanasiri N, Chansorn N. Knowledge and understanding and attitude about cannabis use of students at Rangsit University. In: Proceedings of the 15th Graduate Studies Conference Academic Year 2020. Aug 13, 2020. Pathum Thani, Thailand. Pathum Thani. Rangsit University Graduate School, 2020. pp.483-494. (in Thai)
Wattanathanakorn C, Panthuratsamaporn B. Factors affecting purchasing decisions for cannabis-hemp beverages among consumers in Bangkok Metropolitan Area [independent study]. Bangkok. ‘Ramkhamhaeng University, 2022. (in Thai)
‘Kanehote N, Siyathida P, Sujittra G. Policy and management of ‘cannabis issues: case studies of United Kingdom and United States of ‘America [Research report]. Bangkok. Justice Publishing, 2016. (in Thai)

ปัจจัยที่สัมพันธ์กับการดูแลทารกโดยมารดาในมารดาที่คลอดลูกน้ำหนักน้อย ในโรงพยาบาลส่งต่อในบอตสวานา: การศึกษาเชิงความสัมพันธ์ภาคตัดขวาง Factors Influencing Maternal-Infant Care Among Mothers with Low Birthweight Infants in Referral Hospitals in Botswana: A Cross-sectional Correlational Study

Mmoloki Moitaodi, Chintana Wacharasin, Photjanart Sarapat — Tue, 30 Sep 2025 00:00:00 +0000

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างการดูแลทารกของมารดากับปัจจัยต่าง ๆ ในมารดาที่คลอดทารกน้ำหนักน้อยในบอตสวานา วิธีการศึกษา: ดำเนินการช่วงมีนาคมถึงพฤษภาคม 2567 รวบรวมมารดาที่คลอดลูกน้ำหนักน้อย 165 ราย ที่แผนกกุมารเวชและแผนกทารกแรกเกิดของโรงพยาบาล Princess Marina Hospital และ Scottish Livingstone Hospital บอตสวานา รวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม Multidimensional Scale of Perceived Social Support Scale, Parental Stress Scale, Parental Health Literacy Questionnaire, Perceived Maternal Parenting Self-Efficacy Questionnaire และ Maternal Infant Care Questionnaire ทดสอบความสัมพันธ์ด้วยการวิเคราะห์ความถดถอย ผลการศึกษา: คะแนนการดูแลทารกของมารดาอยู่ระดับปานกลาง พบ 5 ปัจจัยร่วมทำนายความแปรปรวนของการดูแลทารกของแม่ได้ร้อยละ 45.6 พบว่ามีเพียงการรับรู้ความสามารถแห่งตนเท่านั้นที่สัมพันธ์กับการดูแลทารกของมารดา ส่วนอายุมารดา ความรอบรู้ของมารดา การสนับสนุนทางสังคม และความเครียดของมารดาไม่สัมพันธ์กับการดูแลทารกของแม่ สรุป: การดูแลทารกของมารดากับปัจจัยต่าง ๆ ในมารดาที่คลอดทารกน้ำหนักน้อยในบอตสวานาอยู่ระดับปานกลาง และสัมพันธ์กับการรับรู้ความสามารถแห่งตน ควรสร้างโปรแกรมที่ส่งเสริมการรับรู้ความสามารถแห่งตนเพื่อกระตุ้นการดูแลทารกของมารดา

คำสำคัญ: การดูแลทารกของมารดา; ลูกน้ำหนักน้อย; การสนับสนุนทางสังคม; การรับรู้ความสามารถแห่งตนของมารดา; ความเครียดของมารดา; ความรอบรู้ด้านสุขภาพของมารดา; บอตสวานา

Abstract

Objective: To examine factors influencing maternal infant care among mothers with low birthweight infants in Botswana. Methods: From March to May 2024, a simple random sampling was applied to recruit 165 mothers of low birthweight infants from the pediatric outpatient and neonatal department in two referral hospitals, Princess Marina Hospital and Scottish Livingstone Hospital, Botswana. Data were collected using Multidimensional Scale of Perceived Social Support Scale, Parental Stress Scale, Parental Health Literacy Questionnaire, Perceived Maternal Parenting Self-Efficacy ๐Questionnaire, and Maternal Infant Care Questionnaire. Multiple regression analysis was used to analyze data. Results: Maternal-infant care scores were at a moderate level. The five factors could together explain the variance of maternal-infant care for 45.6%. Only maternal self-efficacy significantly predicted maternal-infant care (β = 0.663, P-value < 0.001); while mother’s age, maternal health literacy, social support, and maternal stress did not. Conclusion: Maternal-infant care among mothers with low birthweight infants in Botswana was a moderate level and significantly associated with self-efficacy. Maternal-infant care could be enhanced through programs promoting maternal self-efficacy.

Keywords: maternal-infant care; low birthweight infant; social support; maternal self-efficacy; maternal stress; maternal health literacy; Botswana

การศึกษาความเท่าเทียมทางเภสัชกรรมของยาเมโทโพรลอลทาร์เทรตชนิดเม็ด ที่จำหน่ายในจังหวัดอุบลราชธานี โดยวิธี RP-HPLC ที่ผ่านการตรวจสอบความถูกต้อง Pharmaceutical Equivalence Study of Marketed Metoprolol Tartrate Tablets in Ubon Ratchathani via a Validated RP-HPLC Method

Tawanchai Phohom, Bancha Yingngam, Sisira Donsamak, Charuwan thanawiroon — Thu, 25 Sep 2025 00:00:00 +0000

บทคัดย่อ

วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบพารามิเตอร์ของความเท่าเทียมทางเภสัชกรรมของยาสามัญเมโทโพรลอลทาร์เทรตชนิดเม็ดขนาด 100 มิลลิกรัมที่ผลิตในประเทศ 2 ตำรับที่วางจำหน่ายใน จ.อุบลราชธานี เทียบกับผลิตภัณฑ์อ้างอิง วิธีการศึกษา: ประเมินตัวแปรต่าง ๆ ได้แก่ ความคลาดเคลื่อนของน้ำหนักเม็ดยา ระยะเวลาการแตกตัว ความสม่ำเสมอของปริมาณตัวยาสำคัญ และการละลายในหลอดทดลองในกรดไฮโดรคลอริก 0.1 N ตามมาตรฐานของสหรัฐอเมริกา (USP 39/NF 34) วิธีโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูงแบบเฟสกลับ (RP-HPLC) ที่พัฒนาขึ้นและผ่านการตรวจสอบความถูกต้องเพื่อการวิเคราะห์ปริมาณเมโทโพรลอลทาร์เทรตโดยเครื่องตรวจวัดแสงยูวีที่ความยาวคลื่น 274 นาโนเมตร แยกสารบนคอลัมน์รีเวอร์สเฟส C18 โดยใช้เฟสเคลื่อนที่แบบไอโซเครติกที่มีเมทานอล กรด 1-เฮปเทนซัลโฟนิก 0.01 โมลาร์ และกรดอะซิติกเข้มข้นอัตราส่วน 51.5:48.0:0.5 ตามลำดับ ผลการศึกษา: วิธีวิเคราะห์มีความเป็นเส้นตรงในช่วงความเข้มข้น 60 – 300 ไมโครกรัมต่อมิลลิลิตร (R² = 0.9999) ความแม่นยำภายในวันและระหว่างวัน (%RSD) เท่ากับ 1.94% และ 4.15% ตามลำดับ ความถูกต้อง (%การกลับคืน) อยู่ในช่วง 100.00 – 101.63% พบว่ายาสามัญที่ผลิตในประเทศทั้งสองตำรับและผลิตภัณฑ์อ้างอิงผ่านเกณฑ์มาตรฐาน USP ได้แก่ ความคลาดเคลื่อนของน้ำหนักเม็ดยาไม่เกิน 15% ระยะเวลาการแตกตัวไม่เกิน 30 นาที และปริมาณตัวยาสำคัญอยู่ในช่วง 91.50% ถึง 93.51% ของปริมาณที่ระบุบนฉลาก ผลการละลายต่างกันแต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (P-value > 0.05) โดยมีค่าปัจจัยความแตกต่าง (f₁) เท่ากับ 1.04 และ 1.78 และค่าปัจจัยความเหมือน (f₂) เท่ากับ 71.72 และ 62.12 ตามลำดับ สรุป: ผลิตภัณฑ์ยาสามัญเมโทโพรลอลทาร์เทรตชนิดเม็ดขนาด 100 มิลลิกรัมที่ผลิตในประเทศทั้งสองตำรับมีความเท่าเทียมทางเภสัชกรรมกับผลิตภัณฑ์อ้างอิง

Keywords: ความเท่าเทียมทางเภสัชกรรม; โครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูงแบบเฟสกลับ; การละลายในหลอดทดลอง; ยาเมโทโพรลอลทาร์เทรต; อุบลราชธานี

Abstract

Objective: To compare parameters of pharmaceutical equivalence of two locally manufactured metoprolol tartrate 100 mg tablet formulations available in Ubon Ratchathani, Thailand compared with the reference product. Methods: The parameters evaluated included weight variation, disintegration time, uniformity of dosage units, and in vitro dissolution in 0.1 N hydrochloric acid, following the United States Pharmacopeia (USP 39/NF 34) standards. The reverse-phase high-performance liquid chromatography (RP-HPLC) method with ultraviolet detection at 274 nm was developed and validated for metoprolol tartrate quantification. Chromatographic separation was performed on a C18 reversed-phase column with an isocratic mobile phase of methanol, 0.01 M 1-heptanesulfonic acid, and glacial acetic acid (51.5:48.0:0.5). The method showed linearity from 60–300 µg/mL (R² = 0.9999). The intra- and inter-day precisions (%RSD) were 1.94% and 4.15%, respectively, with accuracies (%recovery) of 100.00 – 101.63%. The system suitability parameters, including the tailing factor (1.1) and theoretical plates, met the acceptance criteria. Results: Both generic formulations and the reference product met the following USP specifications: weight variation with acceptance values < 15%, disintegration < 30 minutes, and uniformity of dosage units with acceptance values within limits. The individual assay results ranged from 91.50% to 93.51% of the labeled amount. The dissolution profiles did not significantly differ from those of the reference product (P-value > 0.05), with difference factors (f₁) of 1.04 and 1.78 and similarity factors (f₂) of 71.72 and 62.12, respectively. Conclusion: The two locally manufactured metoprolol tartrate 100 mg tablet formulations available in Ubon Ratchathani had pharmaceutical equivalence with the reference product for the specific batches evaluated.

Keywords: pharmaceutical equivalence; reverse-phase high-performance liquid chromatography; in vitro dissolution; metoprolol tartrate; Ubon Ratchathani

Editorial note, table of content and instructions for authors

Charoen Treesak — Tue, 30 Sep 2025 00:00:00 +0000

ในฉบับ-บทบรรณาธิการ

Editorial Note

In this third issue of volume 20, the Journal has been proudly presenting five studies. The disciplines and issues of these research papers were somewhat diverse from applied laboratory work, to clinical practice both for pharmacy and nursing.

In this challenging endeavor of the Thai Pharmaceutical and Health Science Journal, we are hopeful to better the quality of the articles published. We urge more submissions from international research community, regional and global. We would like to thank in advance for any prospective submissions.

Editor-in-Chief