การศึกษาเปรียบเทียบพฤติกรรมการป้องกันและผลกระทบจากฝุ่นละอองขนาดเล็ก (PM2.5) ของนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ วิทยาเขตประสานมิตรและองครักษ์ A Comparative Study of the Preventive Behavior and Impact of PM2.5 on Students of Srinakharinwirot University Ongkharak and Prasarnmit Campuses

Abstract

บทคัดย่อ                                                           วัตถุประสงค์: เพื่อศึกษาระดับความรู้ ผลกระทบในด้านต่าง ๆ และพฤติกรรมการป้องกันตนเองกับฝุ่นละอองขนาดเล็ก (PM2.5) นิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒและเปรียบเทียบระหว่างนิสิตในสองวิทยาเขต วิธีการศึกษา: การวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่างคือนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒระดับปริญญาตรีทั้งสองวิทยาเขต (องครักษ์และประสานมิตร) จำนวน 330 คน ในช่วงมิถุนายนถึงกรกฎาคม 2019 ใช้แบบสอบถามประเมินความรู้ ผลกระทบ และพฤติกรรมป้องกันตน เปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างสองวิทยาเขตโดยใช้ independent t test ผลการศึกษา: พบว่านิสิตทั้งสองวิทยาเขตมีความรู้เรื่อง PM2.5 ระดับปานกลาง โดยคะแนนความรู้ของนิสิตวิทยาเขตองครักษ์มากกว่านิสิตวิทยาเขตประสานมิตรเล็กน้อยแต่มีนัยสำคัญทางสถิติ (P-value < 0.01) ทั้งนี้ปริมาณฝุ่น PM2.5 ในช่วง 1 เดือนที่วิจัย พบว่าในพื้นที่องครักษ์มีมากกว่าพื้นที่ประสานมิตรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P-value < 0.001) อย่างไรก็ตาม นิสิตทั้ง 2 พื้นที่คะแนนความเห็นด้านผลกระทบในด้านการเรียน และด้านการใช้ชีวิตประจำวัน และพฤติกรรมการป้องกันตนเองเกี่ยวกับฝุ่น PM2.5 ในระดับสูงและไม่ต่างกัน สรุป: ผลการวิจัยในครั้งนี้อาจนำไปเป็นข้อมูลพื้นฐานในการพัฒนาหรือออกแบบโปรแกรมปรับพฤติกรรมการป้องกันตนเองเพื่อลดผลกระทบที่ได้รับจากฝุ่นละอองขนาดเล็กในนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒต่อไป คำสำคัญ: ฝุ่นละอองขนาดเล็ก; PM2.5; พฤติกรรมการป้องกัน; ความรู้; ผลกระทบ; นิสิต; มหาวิทยาลัย Abstract Objective: To determine levels of knowledge about, impact of and preventive behavior against PM2.5 in undergraduate students of Srinakharinwirot University (SWU) between the two campuses. Methods: This survey research in 330 SWU students in Prasarnmit and Ongkharak campuses was conducted from June to July 2022. Questionnaire was used to assess knowledge about, impact of and preventive behavior against PM2.5. Scores of each measure between the two campuses were compared using an independent t test. Results: Level of knowledge about PM2.5 in students in both campuses was at a moderate level. Mean score of knowledge in students in Ongkharak campus was slightly higher than that in Prasarnmit campus but with a statistical significance (P-value < 0.01). At the time of survey, PM2.5 level in Ongkharak campus was significantly higher than that in Prasarnmit campus (P-value < 0.001). However, students in both campuses had a high level of impact on learning, impact on daily life and preventive behavior with no difference between the two campuses. Conclusion: The findings could be useful in developing program to modify preventive behavior against PM2.5 to reduce its impact on SWU students. Keywords: particular matter 2.5; PM 2.5; preventive behavior; knowledge; impact; student; university