ความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานนอกหน้าที่และลักษณะการสบฟันกับการปรากฏเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร

Abstract

บทคัดย่อ วัตถุประสงค์: ศึกษาการทำงานนอกหน้าที่และลักษณะการสบฟัน ในผู้ป่วยที่มีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร เปรียบเทียบกับผู้ป่วยที่ไม่มีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร และหาความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานนอกหน้าที่และลักษณะการสบฟัน กับการปรากฏเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร วัสดุอุปกรณ์และวิธีการ: กลุ่มตัวอย่าง 346 คน เป็นเพศชาย 121 คน เพศหญิง 225 คน อายุ 15-60 ปี แบ่งเป็นกลุ่มที่มีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร 176 คน และกลุ่มที่ไม่มีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร 170 คน บันทึกประวัติเกี่ยวกับ เพศ อายุ การทำงานนอกหน้าที่และลักษณะการสบฟัน ผลการทดลอง: การวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างกลุ่มโดยสถิติไคสแควร์ ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของ เพศ การทำงานนอกหน้าที่และลักษณะการสบฟัน ยกเว้นการเบี่ยงเบนของแนวกึ่งกลางฟันคู่หน้าบนและล่าง การวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างกลุ่มโดยสถิติที พบว่ากลุ่มที่มีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกรมีอายุเฉลี่ยน้อยกว่ากลุ่มที่ไม่มีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 และการวิเคราะห์ความสัมพันธ์โดยสถิติการถดถอยโลจิสติก พบปัจจัยที่สามารถทำนายการมีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกรได้แก่ อายุ และ การเบี่ยงเบนของแนวกึ่งกลางฟันคู่หน้าบนและล่าง พบว่ายิ่งมีอายุมากขึ้นโอกาสที่จะปรากฏเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกรจะลดลง 0.97 เท่า อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 และพบว่า ยิ่งมีการเบี่ยงเบนของแนวกึ่งกลางฟันคู่หน้าบนและล่างที่มากขึ้น จะมีโอกาสที่จะปรากฏเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกรเพิ่มขึ้น 1.24 เท่า อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 สรุปผล:  ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างการทำงานนอกหน้าที่กับการมีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร และพบความสัมพันธ์ระหว่างอายุและการเบี่ยงเบนของแนวกึ่งกลางฟันคู่หน้าบนและล่าง กับการมีเสียงคลิกที่ข้อต่อขากรรไกร แต่ความสัมพันธ์ที่พบ อยู่ในระดับเล็กน้อย เกินกว่าที่จะมีนัยสำคัญในทางคลินิกคำสำคัญ: การสบฟัน การทำงานนอกหน้าที่ เสียงที่ข้อต่อขากรรไกร