การพัฒนาตัวแบบพหุระดับการรู้เรื่องการอ่านของนักเรียน ในกลุ่มประเทศอาเซียน

Abstract

บทคัดย่อ การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาตัวแบบพหุระดับการรู้เรื่องการอ่านของนักเรียนในกลุ่มประเทศอาเซียนและ 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลของตัวแปรทำนายในตัวแบบพหุระดับการรู้เรื่องการอ่าน  การวิจัยนี้ดำเนินการโดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิ ได้แก่ ข้อมูลจากฐานข้อมูล PISA 2009 ที่เป็นปีปัจจุบันที่สุดที่มีการทดสอบโดยเน้นเรื่องการรู้เรื่องการอ่านมาใช้ในการวิเคราะห์ ตัวอย่างการวิเคราะห์ คือข้อมูลของนักเรียนที่มีอายุ 15 ปี จำนวน 16,644 คนในประเทศกลุ่มอาเซียน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์พหุระดับ โดยโปรแกรม  Mplus ซึ่งมีรูปแบบการวิเคราะห์สองระดับ ได้แก่ การวิเคราะห์ระดับนักเรียนและระดับโรงเรียนผลการตรวจสอบความตรงของตัวแบบพหุระดับการรู้เรื่องการอ่านและผลการปรับตัวแบบพบว่า ตัวแบบที่พัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ค่าสถิติที่ใช้ตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้าง ได้แก่ ค่า  = 28.546, df = 17, /df = 1.679, P-value = 0.0389, CFI = 0.999, TLI = 0.998, RMSEA = 0.006, SRMRW=0.004, SRMRB = 0.032, ค่า /df มีค่าน้อยกว่า 5 ค่าดัชนี CFI และTLI ที่มีค่ามากกว่า 0.08 ค่าดัชนี RMSEA มีค่าต่ำกว่า 0.08 และ SRMR มีค่าต่ำกว่า 0.05 และพบว่าตัวแปรทำนายที่ศึกษามีอิทธิพลต่อตัวแปรตามในตัวแบบพหุระดับการรู้เรื่องการอ่านอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติคำสำคัญ ตัวแบบพหุระดับ การรู้เรื่องการอ่าน โครงการ PISA2009