การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ เรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสาร สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายประถม)

Abstract

บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้ มีจุดมุ่งหมายสำคัญเพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ 2) ศึกษาประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ 3) ศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ โดยเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์หลังการเรียนของนักเรียนที่เรียนโดยใช้รูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์กับเกณฑ์ร้อยละ 80 และศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการใช้รูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์เรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศ และการสื่อสาร กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายประถม) ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2556 โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Selection) จำนวน 52 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แผนการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ เรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร  2) แบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และ 4) แบบ สอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อรูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ เรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าร้อยละ และค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1. ประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ เรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารมีประสิทธิภาพ 87.02/81.92 เป็นไปตามเกณฑ์ 80/80 ที่กำหนดไว้ 2. ผลสัมฤทธิ์หลังการเรียน ของนักเรียนโดยใช้รูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์เรื่องเทคโนโลยี สารสนเทศและการสื่อสารเท่ากับ 81.92 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 80 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการใช้รูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ เรื่องเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารโดยรวม (= 4.10, S.D.= 0.42) โดยมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากคำสำคัญ : รูปแบบการเรียนรู้ทางอิเล็กทรอนิกส์ เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร