การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรีตามแนวคิดพหุปัญญา เพื่อส่งเสริมทักษะการดำรงชีวิต (4H) ของนักเรียนเอกดุริยางคศิลป์ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายมัธยม) THE DEVELOPMENT OF A MODEL FOR ORGANIZING MUSIC LEARNING ACTIVITIES BASED ON THE CONCEPT OF MULTIPLE INTELLIGENCES TO PROMOTE LIFE SKILLS (4H) OF MUSIC MAJOR STUDENTS SRINAKARINWIROT UNIVERSITY PRASARNMIT DEMONSTRATION SCHOOL (SECONDARY)

Main Article Content

กุลธิดา นาคะเสถียร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรีตามแนวคิดพหุปัญญา เพื่อส่งเสริมทักษะการดำรงชีวิต 2) ศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรีตามแนวคิดพหุปัญญาเพื่อส่งเสริมทักษะการดำรงชีวิต 3) ขยายผลไปสู่นิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้วิชาดนตรี แบ่งกระบวนการวิจัยเป็น 6 ขั้นตอน ดังนี้ 1. ศึกษาข้อมูลพื้นฐานจากเอกสาร 2. การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ทางด้านดนตรีตามแนวคิดพหุปัญญาเพื่อส่งเสริมทักษะการดำรงชีวิต 3. การหาประสิทธิผลของรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรีตามแนวคิดพหุปัญญาเพื่อส่งเสริมทักษะการดำรงชีวิต 4. การประเมินและปรับปรุงรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรี 5. การขยายผลรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรี 6. การสรุปและประเมินผลรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรี ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรี นำเสนอในรูปแบบของคู่มือในการจัดกิจกรรม 2. ผลการศึกษาประสิทธิผลของรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรี พบว่า ทักษะ4H ทุกด้าน มีผลรวมการประเมินอยู่ในระดับมาก และผลการประเมินความพึงพอใจของนักเรียนเอกดุริยางคศิลป์ ต่อรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรี พบว่า มีผลรวมการประเมินอยู่ในระดับมาก3. ผลการขยายผลไปสู่นิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้วิชาดนตรี พบว่า ผลการประเมินทักษะการดำรงชีวิตของนักเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2  พบว่า ทักษะ4H ทุกด้าน มีผลรวมการประเมินอยู่ในระดับมาก และผลการประเมินความพึงพอใจของนักเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ต่อรูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรี มีผลรวมการประเมินอยู่ในระดับมาก

Article Details

How to Cite
นาคะเสถียร ก. (2023). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ทางด้านดนตรีตามแนวคิดพหุปัญญา เพื่อส่งเสริมทักษะการดำรงชีวิต (4H) ของนักเรียนเอกดุริยางคศิลป์ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร (ฝ่ายมัธยม) : THE DEVELOPMENT OF A MODEL FOR ORGANIZING MUSIC LEARNING ACTIVITIES BASED ON THE CONCEPT OF MULTIPLE INTELLIGENCES TO PROMOTE LIFE SKILLS (4H) OF MUSIC MAJOR STUDENTS SRINAKARINWIROT UNIVERSITY PRASARNMIT DEMONSTRATION SCHOOL (SECONDARY). วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 17(2), 133–142. Retrieved from https://ejournals.swu.ac.th/index.php/jre/article/view/14960
Section
บทความวิจัย (Research Articles)

References

ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2541). จิตวิทยาการสอนดนตรี.พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธณัฐชา รัตนพันธ์. (2561, สิงหาคม). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบผสมผสานตามหลักทักษะชีวิต 4H เพื่อให้ได้คุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์ของนักศึกษาคณะครุศาสตร์.วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขา มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 5 (ฉบับพิเศษ)

พิตติภรณ์ สิงคราช. (2565). การศึกษาไทยในยุคปัจจุบัน. (ออนไลน์). สืบค้นเมื่อ12 ธันวาคม 2565, จากhttp://pittiporn-ja -o.blogspot.com/2010/05/ek.html

เยาวพา เดชะคุปต์. (2544). การพัฒนาพหุปัญญาเพื่อการเรียนรู้สําหรับเด็กปฐมวัย เรื่อง “พหุปัญญาเพื่อการเรียนรู้สําหรับเด็กปฐมวัย”. (เอกสารในการอบรมเชิงปฏิบัติการ.) ณ หอประชุมใหญ่สํานักงานการประถมศึกษาจังหวัดฉะเชิงเทราระหว่างวันที่ 25 - 27 ตุลาคม 2544.

รุ่งทิวา จันทน์วัฒนวงษ์. (2563, มกราคม - มีนาคม). การพัฒนากิจกรรมฐานการเรียนรู้พหุปัญญาต่อการพัฒนาทักษะ 4Hของนักเรียนระดับประถมศึกษาตามนโยบายลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 14 (1), 185-186.

สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (ไม่ปรากฏ). คู่มือบริหารจัดการเวลาเรียน “ลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้”.

องค์การยูนิเซฟ ประเทศไทย. (2560). ทักษะชีวิต รหัสครูศตวรรษที่21 การจัดการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาทักษะชีวิตแห่งศตวรรษที่21.

Davis, K., Christodoulou, J., Seider, S., & Gardner, H. (2011). Cambridge Handbook of Intelligence. New York: Cambridge University Press.