รูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับวิธีสอนตามขั้นทั้ง 4 ของอริยสัจสำหรับห้องเรียนขนาดใหญ่ เพื่อส่งเสริมการคิดแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ

Abstract

บทคัดย่อ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับวิธีสอนตามขั้นทั้ง 4 ของอริยสัจ สำหรับห้องเรียนขนาดใหญ่ เพื่อส่งเสริมการคิดแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ (2) เพื่อเปรียบเทียบประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับวิธีสอนตามขั้นทั้ง 4 ของอริยสัจสำหรับห้องเรียนขนาดใหญ่ กับรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานเพียงอย่างเดียว เพื่อส่งเสริมการคิดแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ ในกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นนิสิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ชั้นปีที่ 1 ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาศึกษาทั่วไป มศว 161 มนุษย์ในสังคมแห่งการเรียนรู้ จำนวน 264 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 135 คน และกลุ่มควบคุม 129 คน จากจำนวนประชาการทั้งสิ้น 4,830 คน โดยเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย (1) แผนการเรียนการสอนและคู่มืออาจารย์สำหรับการสอนด้วยรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับวิธีสอนตามขั้นทั้ง 4 ของอริยสัจ สำหรับห้องเรียนขนาดใหญ่ จำนวน 11 สัปดาห์ และ (2) แบบประเมินการคิดแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณและทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์ค่าประสิทธิภาพ E1/E2 การเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ย และสถิติทดสอบ t ผลการวิจัยสรุปได้ว่า (1) ประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับวิธีสอนตามขั้นทั้ง 4 ของอริยสัจฯ มีประสิทธิภาพเท่ากับ 75.28/79.38 (2) การเปรียบเทียบประสิทธิผลของรูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับวิธีสอนตามขั้นทั้ง 4 ของอริยสัจฯ โดยกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมมีการคิดแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ(t=.714, p=.476) เมื่อพิจารณาเป็นรายองค์ประกอบพบว่า กลุ่มทดลองมีองค์ประกอบด้านการเผชิญปัญหาสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (F=4.761, p=.030) และ (3) กลุ่มทดลองมีการคิดแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณสูงขึ้นภายหลังได้รับการจัดกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (t=4.801, p=.000) คำสำคัญ: การคิดแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ, วิธีสอนตามขั้นทั้ง 4 ของอริยสัจ, การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน, ห้องเรียนขนาดใหญ่, วิชาศึกษาทั่วไป ABSTRACT This is a research and development with the purposes of this research were (1) to study the efficiency of model of problem based learning with the four noble truths teaching for large classroom in order to enhancement of problem solving with critical thinking. (2) to compare the effectiveness between model of problem-based learning with the four noble truths teaching for large classroom and model of problem-based learning only. The samples were consisted of 264 the first-year under graduate students enrolled in the general education subject of SWU 161 man in learning society in the second semester of the academic year 2018 at Srinakharinwirot university. The samples divided 135 students in experimental group and 129 students in controlled group from 4,830 students.The research instruments were (1) Problem-based Learning with the Four Noble Truths Instructional Plan and Instructor Manual for the large class for 11 weeks (2) Problem Solving with Critical Thinking Assessment Form was used and analytical data by efficiency testing E1/E2, Compare Means, and statistical t test The results of this research were as follows (1) Model of Problem-based Learning with the Four Noble Truths Teaching for Large Classroom had the efficiency level higher than criterion was 75.28/79.38(2) Problem Solving with Critical Thinking of the experimental group and controlled group had insignificant difference (t=.714, p=.476) .To compare in  individual aspect revealed that Daring to face problems of the experimental group was higher than the controlled group with significant level of .05 (F=4.761, p=.030) , and (3) After used the model the experimental group had Problem Solving with Critical Thinking in higher level than before with significant level of .05 (t=4.801, p=.000) Keywords: Problem Solving with Critical Thinking, the Four Noble Truths Teaching, Problem-based Learning, Large Classroom, General Education