ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการใช้เวลาว่างกับรูปแบบการเรียนรู้ ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยหาดใหญ่

Abstract

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการใช้เวลาว่างกับรูปแบบ   การเรียนรู้ของนักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ กลุ่มตัวอย่าง ที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2556 ของมหาวิทยาลัยหาดใหญ่ จำนวน 306 คน โดยวิธีการสุ่ม  แบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมการใช้เวลาว่างกับรูปแบบการเรียนรู้มีความสัมพันธ์กันในทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และระดับ .01 โดยพฤติกรรมการใช้เวลาว่างด้านกิจกรรมการเรียน กิจกรรมพักผ่อน และกิจกรรมปฏิสัมพันธ์มีความสัมพันธ์กับรูปแบบการเรียนรู้แบบอิสระ แบบร่วมมือ แบบพึ่งพา แบบแข่งขัน และแบบมีส่วนร่วม ยกเว้นด้านกิจกรรมสุขภาพที่มีความสัมพันธ์กับรูปแบบการเรียนรู้แบบหลีกเลี่ยงเพียงด้านเดียว This research was aimed to study the relationship between the leisure behaviors and the learning styles of the first-year undergraduate students in Hatyai University. The sample group was 306 students in the academic year of 2013 and cluster random sampling technique. The data were collected using by questionnaire and analyzed for Pearson correlations.  The research results revealed that the leisure behaviors related significantly with learning styles at .05 and .01 levels.  Learning, recreation and interactive activities of the leisure behaviors related significantly with the learning styles such as independence, collaboration, dependence, competition and participation except the health activity of the leisure behavior related significantly with the avoidance learning style.