การประยุกต์ใช้ทฤษฎีการกระทำด้วยเหตุผลตรวจสอบปัจจัยที่อธิบายการสนับสนุนการท่องเที่ยวโดยชุมชนของคนท้องถิ่น (AN APPLICATION OF THEORY REASONED ACTION TO EXAMINE FACTORS EXPLAINING RESIDENTS’ SUPPORT FOR COMMUNITY-BASED TOURISM)
Abstract
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของแบบจำลองความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่อธิบายการสนับสนุนการท่องเที่ยวโดยชุมชนของคนท้องถิ่นในชุมชนเกาะยาวน้อย จังหวัดพังงา แบบจำลองประกอบด้วย ตัวแปรแฝง 7 ตัวแปร ที่วัดจากตัวแปรสังเกตทั้งหมด 20 ตัวแปร ตัวอย่างเป็นคนท้องถิ่นที่พำนักบนเกาะยาวน้อย จังหวัดพังงา จำนวน 246 ตัวอย่าง ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัยและประยุกต์ใช้แบบจำลองสมการโครงสร้างวิเคราะห์ข้อมูล ผลการศึกษาพบว่า การมีบทบาทต่อการท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นปัจจัยที่มีอิทธิพลรวมต่อการสนับสนุนการท่องเที่ยวโดยชุมชนของคนท้องถิ่นมากที่สุด รองลงมาได้แก่ การรับรู้ถึงการท่องเที่ยวโดยชุมชน และการรับรู้ผลประโยชน์จากการท่องเที่ยวโดยชุมชน ตามลำดับ ส่วนการรับรู้ผลเสียจากการท่องเที่ยวโดยชุมชนมีอิทธิพลรวมต่อการสนับสนุนการท่องเที่ยวโดยชุมชนน้อยที่สุด ดังนั้นหากต้องการกระตุ้นให้คนท้องถิ่นสนับสนุนการท่องเที่ยวโดยชุมชน ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องควรให้ความสำคัญกับการเพิ่มบทบาทให้กับคนท้องถิ่นมีส่วนร่วมในการดำเนินงานของการท่องเที่ยวโดยชุมชนให้มากขึ้น โดยเฉพาะการให้โอกาสกับคนท้องถิ่นในการสนับสนุนการดำเนินกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวโดยชุมชนในรูปแบบต่าง ๆ ในขณะเดียวกันควรให้ข้อมูลที่ทำให้คนท้องถิ่นเกิดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการท่องเที่ยวโดยชุมชนและผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นจากการท่องเที่ยวโดยชุมชน คำสำคัญ: การท่องเที่ยวโดยชุมชน การสนับสนุนของคนท้องถิ่น ทฤษฎีการกระทำด้วยเหตุผล แบบจำลองสมการโครงสร้าง This article aims to develop and examine the consistency of a causal relationship model of the factors explaining the resident’s support for community-based tourism in Koh Yao Noi community, Phang Nga Province. The model contains seven latent variables, which measured from 20 observable variables. The sample is the 246 local people living in Koh Yao Noi, Phang Nga Province. The questionnaire was used as a research tool while applying the structural equation model to analyze the data. The results from the study found that the role toward community-based tourism was the factor that had the highest total effect factor on community-based tourism support of local people, followed by the perception of community-based tourism and the perception of the benefits from community-based tourism, respectively. On the other hand, the perceived negative effects of community tourism had the lowest total effect on the local residents’ support for community-based tourism. Therefore, to encourage local people to support community-based tourism, stakeholders should pay more attention to increase the role of local residents in the operation of community-based tourism, especially providing opportunities for local people to support various activities related to community-based tourism. In the meanwhile, the information should be provided to educate local residents about community-based tourism and the benefits arising from community-based tourism. Keywords: Community-Based Tourism, Residents’ Support, Theory of Reasoned Action, Structural Equation ModelDownloads
References
Okazaki, E. (2008). A Community-Based Tourism Model: Its Conception and Use. Journal of Sustainable Tourism, 16(5), 511-529.
Untong, A. (2006). Attitude of Local Residents on Tourism Impacts: A Case Study of Chiang Mai and Chiang Rai. Proceeding 12th Asia Pacific Tourism Association and 4th APacCHRIE Joint Conference, June 26-29, 2006. Hualien, Taiwan.
Untong, A., Kaosa-ard, M., Ramos, V., Sangkakorn, K., and Rey-Maquieira, J. (2010). Factors Influencing Local Resident Support for Tourism Development: A Structural Equation Model. Proceeding of 16th Asia Pacific Tourism Association Annual Conference, July 13-16, 2010. Macao, Macao.
Gursoy, D., Chi, C. G., and Dyer, P. (2010). Locals’ Attitudes Toward Mass and Alternative Tourism: The Case of Sunshine Coast, Australia. Journal of Travel Research, 49(3), 381-394.
อัครพงศ์ อั้นทอง, และมิ่งสรรพ์ ขาวสอาด. (2555). การเปรียบเทียบการรับรู้ของคนท้องถิ่นต่อศักยภาพ ผลกระทบ และการสนับสนุนการพัฒนาการท่องเที่ยวในท้องถิ่นระหว่างเชียงใหม่กับปาย. วารสารบริหารศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 1(1), 45-62.
Nunkoo, R., and So, K. K. F. (2015). Residents’ Support for Tourism: Testing Alternative Structural Model. Journal of Travel Research, 15(7), 847-861.
อัครพงศ์ อั้นทอง, กันต์สินี กันทะวงศ์วาร, และณัฐพล อนันต์ธนาสาร. (2561). การรับรู้ของประชาชนต่อผลกระทบจากการพัฒนาการท่องเที่ยวในท้องถิ่น. เชียงใหม่: มูลนิธิสถาบันศึกษานโยบายสาธารณะ.
Nunkoo, R., Smith, S. L., and Ramkissoon, H. (2013). Residents’ Attitudes to Tourism: A Longitudinal Study of 140 Articles from 1984 to 2010. Journal of Sustainable Tourism, 21(1), 5-25.
Sharpley, R. (2014, June). Host Perceptions of Tourism: A Review of The Research. Tourism Management, 42, 37-49.
อัครพงศ์ อั้นทอง, และวราภรณ์ ดวงแสง. (2562). ปัจจัยที่อธิบายการสนับสนุนการพัฒนาการท่องเที่ยวของคนท้องถิ่น: กรณีจุดหมายปลายทางของการท่องเที่ยววิถีชนบท. วารสารวิธีวิทยาการวิจัย, 32(1), 29-51.
Yoon, Y., Gursoy, D., and Chen, J. S. (2001). Validating a Tourism Development Theory with Structural Equation Modeling. Tourism Management, 22(4), 363-373.
Ko, D.-W., and Stewart, W. P. (2002). A Structural Equation Model of Residents’ Attitudes for Tourism Development. Tourism Management, 23(5), 521-530.
Dyer, P., Gursoy, D., Sharma, B., and Carter, J. (2007). Structural Modeling of Resident Perceptions of Tourism and Associated Development on the Sunshine Coast, Australia. Tourism Management, 28(2), 409-422.
Ap, J. (1992). Residents’ Perceptions on Tourism Impacts. Annals of Tourism Research, 19(4), 665-690.
Perdue, R. R., Long, P. T., and Allen, L. (1990). Resident Support for Tourism Development. Annals of Tourism Research, 17(4), 586-599.
Lindberg, K., and Johnson, R. L. (1997). Modeling Resident’s Attitude Toward Tourism. Annals of Tourism Research, 24(2), 402-424.
Kline, R. B. (2011). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. 3rd ed. New York: The Guilford Press.
Tabachnick, B. G., and Fidell, L.S. (2012). Using Multivariate Statistics. 6th ed. New York: Pearson.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., and Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis. 7th ed. New Jersey: Prentice-Hall International.
Kline, R. B. (2012). Assumptions of Structural Equation Modeling. Handbook of Structural Equation Modeling. Hoyle, R. New York: Guilford Press, 111-125.
Muthén, L. K., and Muthén, B.O. (2012). Mplus User’s Guide. 7th Los Angeles, CA.
Cheung, G. W., and Rensvold, R. B. (2002). Evaluating Goodness-of-Fit Indexes for Testing Measurement Invariance. Structural Equation Modeling, 9(2), 233-255.
Jöreskog, K. G., and Sörbom, D. (1999). LISREL 8 User’s Reference Guide. Lincolnwood, IL: Scientific Software International, Inc.
Steiger, J. H. (2007). Understanding the Limitations of Global Fit Assessment in Structural Equation Modeling. Personality and Individual Differences, 42(5), 893-898.
Hu, L. T., and Bentler, P. M. (1999). Cutoff Criteria for Fit Indexes in Covariance Structure Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives. Structural Equation Modeling, 6(1), 1-55.
Látková, P., and Vogt, C. A. (2012). Residents’ Attitudes Toward Existing and Future Tourism Development in Rural Communities. Journal of Travel Research, 51(1), 50-67.
Nunkoo, R., and Smith, S. L. (2013, June). Political Economy of Tourism: Trust in Government Actors, Political Support, and Their Determinants. Tourism Management, 36, 120-132.
Nunkoo, R., and Gursoy, D. (2012). Residents’ Support for Tourism: An Identity Perspective. Annals of Tourism Research, 39(1), 243-268.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.