อิทธิพลของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่มีต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงาน โดยมีสมรรถนะของพนักงานเป็นตัวแปรส่งผ่าน (THE INFLUENCE OF HUMAN RESOURCE DEVELOPMENT ON EMPLOYEE PERFORMANCE: THE MEDIATING ROLE OF COMPETENCY)
Abstract
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ระดับการปฏิบัติด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สมรรถนะและผลการปฏิบัติงานของพนักงานในอุตสาหกรรมผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ในเขตเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก ตลอดจนวิเคราะห์อิทธิพลของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่มีต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงาน โดยมีสมรรถนะเป็นตัวแปรส่งผ่าน การเก็บรวบรวมข้อมูลได้ใช้แบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่างซึ่งเป็นพนักงานที่ทำงานในหน่วยงานหลักที่เกี่ยวข้องในกระบวนการผลิตชิ้นส่วนยานยนต์รวม 230 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการศึกษาพบว่า ระดับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สมรรถนะและผลการปฏิบัติงานของพนักงานอยู่ในระดับมาก โมเดลสมการโครงสร้างในการวิเคราะห์อิทธิพลของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่มีต่อผลการปฏิบัติงานของพนักงานมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยมีค่า c2/df = 2.747, GFI = 0.932, AGFI = 0.884, RMR = 0.015, RMSEA = 0.087 ผลการปฏิบัติงานของพนักงานได้รับอิทธิพลทั้งทางตรงและทางอ้อมจากการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์โดยมีสมรรถนะของพนักงานเป็นตัวแปรส่งผ่านแบบบางส่วน ผลการวิจัยจึงยืนยันถึงความจำเป็นในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ขององค์กรเพื่อขับเคลื่อนองค์การสู่ความสำเร็จ คำสำคัญ: การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ สมรรถนะ ผลการปฏิบัติงาน This study was quantitative research which purposed to analyze the level of human resource development (HRD) practices, competency, and performance of employees working in the automotive parts industry in the Eastern Economic Corridor as well as to analyze the influence of HRD practices on employee performance by considering competency as a mediator variable. The data were collected by a questionnaire with a sample of 230 employees working in key units involved in the automotive parts manufacturing process. The statistics used for data analysis included percentage, mean, standard deviation, and structural equation modeling. The findings revealed that the level of HRD practices, competency and performance of employees were at a high level. The structural equation model for analyzing the influence of HRD practices on employee competency was consistent with the empirical data with values of c2/df = 2.747, GFI = 0.932, AGFI = 0.884, RMR = 0.015, RMSEA = 0.087. Employee performance was influenced both directly and indirectly by HRD practices, with competency serving as a partial mediator. The findings of the study confirm that the organization's human resource development is critical to its success. Keywords: Human Resource Development, Competency, PerformanceDownloads
References
Petersen, E., and Plowman, E. G. (1989). Business Organization and Management. 3rd ed. New York: Irwin.
สำนักงานสภานโยบายการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรมแห่งชาติ. (2563). สมรรถนะบุคลากรในอนาคตสำหรับ 12 กลุ่มอุตสาหกรรมเป้าหมาย (พ.ศ. 2563-2567). กรุงเทพฯ: พริ้นท์เอเบิ้ล.
Boyatzis, R. E. (1982). The Competent Manager: A Model for Effective Performance. New York: John Wiley & Son.
Parry, S. B. (1996). Just What is A Competency? (And Why Should You Care?). Training and Development Journal, 35(6), 58-59.
Nadler, L. (1984). The Handbook of Human Resource Development. 2nd ed. New York: Wiley.
Yusuf, M. (2019). The Effect of Training, Career Development to Competencies and Employee Performance. Journal of Humanities and Social Science, 4(9), 69-79.
Kurniawan, A. D., Rivai, A., and Suharto, S. E. (2018). Influence of Career Development and Motivation to Employee Performance Through Organizational Commitment in Institutional Development Section of Educational Diniyah and Pondok Pesantren Office of Ministry of South Jakarta Religious. International Journal of Business and Applied Social Science, 4(2), 17-33.
Tabassi, A. A., Ramli, M., and Bakar, A. H. A. (2012). Effects of Training and Motivation Practices on Teamwork Improvement and Task Efficiency: The Case of Construction Firms. International Journal of Project Management, 30(2), 213-224.
Kareem, M. A., and Hussein., I. J. (2019). The Impact of Human Resource Development on Employee Performance and Organizational Effectiveness. Management Dynamics in The Knowledge Economy, 7(3), 307-322.
Gilley, J. W., and Eggland, S. A. (1989). Principles of Human Resource Development. Boston: Addison-Wesley.
Manggis, W., Yuesti, A., and Sapta, K. S. (2018). The Effect of Career Development and Organizational Culture to Employee Performance with Motivation of Work as Intervening Variable in Cooperation in Denpasar Village. International Journal of Contemporary Research and Review, 9(7), 20901-20916.
Gamage, A. (2007). Impact of HRD Practices on Business Performance: An Empirical Analysis of Manufacturing SMEs in Japan. Meijo Review, 8(3), 85-109.
Otoo, F. N. K. (2018). Human Resource Development (HRD) Practices and Organizational Performance: The Mediating Role of Employee Competencies. International Journal of Management Studies, 3(1), 91-105.
Kurniawan, D. A., Guswandi, & Sodikin, A. (2018). The Effect of Competence and Motivation on Employee Performance Through Employee’s Capabilities on PT. Binasinar Amity. International Journal of Research Science & Management, 5(5), 48-60.
Sung, S. Y., and Choi., J. N. (2018). Effects of Training and Development on Employee Outcomesand Firm Innovative Performance: Moderating Roles of Voluntary Participation and Evaluation. Wiley Journals, 57, 1339-1353.
Chahal, H., Jyoti, J., and Rani, A. (2016). The Effect of Perceived High-Performance Human Resource Practices on Business Performance: Role of Organizational Learning. Global Business Review, 17(3 suppl.), 107S-132S.
Thang, N. N., Quang, T., and Buyens, D. (2010). The Relationship Between Training and Firm Performance: A Literature Review. Research and Practice in Human Resource Management, 18(1), 28-45.
Fortune. (2019). The 500 Largest Companies in the World According to Revenue. Retrieved January 5, 2020, from https://fortune.com/global500/2019/search/?sector=Motor%20Vehicles%20%26%20Parts
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., and Anderson, R. E. (2010). Multivariate Data Analysis. 7th ed. Prentice-Hall: New York.
Na-Nan, K. (2018). The Contexts Influencing on The Training for Human Resource Development. MUT Journal of Business Administration, 15(1), 1-18.
Best, J. W., and Kahn, J. V. (1998). Research in Education. 8th ed. Boston: Allyn and Bacon.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2560). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์.
Fornell, C., and Larcker, D. F. (1981). Evaluating Structural Equation Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50.
Zainudin, A. (2012). A Handbook on SEM: Structural Equation Modelling Using AMOS Graphics. 4th ed. Kelantan: University Technology MARA Press.
Anggiani, S. (2017). Skill Influence on Employee Performance (Empirical Study of Frontlines Three Star Hotels in Jakarta). International Journal of Management and Applied Science, 3(12), 14-18.
Beltrán-Martín, I., and Bou-Llusar, J. C. (2018). Examining the Intermediate Role of Employee Abilities, Motivation and Opportunities to Participate in The Relationship Between HR Bundles and Employee Performance. BRQ Business Research Quarterly, 21(2), 99-110.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 วารสารศรีนครินทรวิโรฒวิจัยและพัฒนา (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
