การรับรู้สมรรถนะแห่งตนต่อพฤติกรรมการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (PERCIVED SELF-EFFICACY ON PSYSICAL AND MENTAL HEALTH CARE BEHAVIOR IN COMMUNITY VILLAGE HEALTH VOLUNTEERS)

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน กลุ่มตัวอย่าง คือ อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) จำนวน 68 คน ซึ่งมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนด เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล 2) แบบสอบถามการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชน และ 3) แบบสอบถามพฤติกรรมการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชน ผลการตรวจสอบความเที่ยงของเครื่องมือชุดที่ 2 และ 3 พบค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์อัลฟาครอนบาคเท่ากับ .86 และ .80 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันผลการวิจัยพบว่า1. อาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านส่วนใหญ่มีการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนอยู่ในระดับปานกลางร้อยละ 63.22. การรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนโดยรวมของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูงกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .79, p < .05) เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านการรับรู้ความสามารถในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชน และด้านความมั่นใจในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูงกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .74, p < .05 และ r = .75, p < .05 ตามลำดับ) และด้านของความสามารถที่จะถ่ายโยงประสบการณ์อื่นมาใช้ในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชน มีความสัมพันธ์ทางบวกระดับปานกลางกับพฤติกรรม การดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (r = .66, p < .05)ผลการวิจัยข้างต้นทำให้บุคลากรทางสุขภาพทราบถึงการรับรู้สมรรถนะแห่งตนของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนในแต่ละรายด้าน ดังนั้นจึงควรมีการศึกษาการพัฒนารูปแบบเพื่อส่งเสริมการรับรู้สมรรถนะแห่งตนในการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชนต่อไปคำสำคัญ: การรับรู้สมรรถนะแห่งตน  พฤติกรรมการดูแลสุขภาพกายและสุขภาพจิตชุมชน  อาสาสมัครสาธารณสุขหมู่บ้านThis descriptive correlation design aimed to study the relationships between self-efficacy of village health volunteers to physical and mental health care in community. The sample consisted of 86 village health volunteers who met inclusion criteria. Research instruments comprised of: 1) Personal Information Questionnaire, 2) Self-efficacy of village health volunteers to physical and mental health care in community Questionnaire and 3) Caring Behavior of village health volunteers to physical and mental health care in community Questionnaire. The reliability of the 2 nd and 3 rd instrument were reported by Cronbach's alpha as of .80 and .87. The data were analyzed by descriptive statistic and Pearson’s product moment correlation.The results of this research were as follows:1.  A study showed that almost of village health volunteers had moderate self-efficacy (63.2%).2. Self-efficacy of village health volunteers was significantly positively related to physical and mental health care in community (r = .79, p < .05). For subgroups of Self-efficacy, perception, confidence of physical and mental health care in community were significantly positively related to physical and mental health care in community (r = .74, p < .05 and r = .75, p < .05) and ability to utilize experience was moderate significantly related to physical and mental health care in community (r = .66, p < .05).The result of this research suggested that health care provider realize that the self-efficacy of village health volunteers. Therefore, this study should be further developed intervention for promote self-efficacy to caring in primary care.Keywords: Self-Efficacy, Physical and Mental Health Care, Village Health Volunteers