ผลกระทบของน้ำชนิดต่างๆต่อการเก็บคราบเลือดเพื่อวิเคราะห์สารพันธุกรรม

Abstract

การวิเคราะห์วัตถุพยานทางนิติวิทยาศาสตร์โดยเฉพาะประเภทชีววัตถุมีข้อจำกัดเพราะมักพบวัตถุพยานในลักษณะที่เสื่อมสภาพ และมีปริมาณน้อย ดังนั้นการเก็บและการส่งมอบวัตถุพยานต้องกระทำอย่างถูกต้องและเหมาะสม เพื่อรักษาสภาพวัตถุพยานให้คงเหมือนเมื่อพบในสถานที่เกิดเหตุ ในการศึกษานี้ได้ศึกษาผลกระทบของน้ำชนิดต่างๆที่หาได้ง่าย 5 ชนิดต่อการเก็บคราบเลือดเพื่อวิเคราะห์สารพันธุกรรมด้วยวิธีปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส ได้แก่ น้ำบริสุทธิ์ปราศจากเชื้อ น้ำกลั่นสำหรับเติมแบตเตอรี่รถยนต์ น้ำดื่ม น้ำประปา และน้ำเกลือสำหรับคอนแทคเลนส์ รวม 9 ตัวอย่าง จากการวัดค่าการนำไฟฟ้าพบว่าปริมาณไอออนของน้ำกลั่นเติมแบตเตอรี่รถยนต์และน้ำดื่มมีค่าใกล้เคียงกับน้ำบริสุทธิ์ปราศจากเชื้อมากที่สุด จากการทดลองพบว่าสามารถเพิ่มปริมาณชิ้นสารพันธุกรรมที่มีขนาดใหญ่ถึง 366 คู่เบส จากสารพันธุกรรมที่สกัดจากคราบเลือดที่เก็บด้วยก้านสำลีชุบน้ำทั้ง 9 ตัวอย่าง แต่แถบพันธุกรรมที่ได้มีความเข้มแตกต่างกัน และเมื่อมีการเพิ่มปริมาตรต่างๆ จนสารสกัดก้านสำลีชุบน้ำเกลือสำหรับคอนแทคเลนส์ น้ำดื่มหมายเลข 2 น้ำกลั่นแบตเตอรี่รถยนต์หมายเลข 1 และ น้ำประปาหมายเลข 1 ในปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส พบว่ามีการยับยั้งการสร้างชิ้นสารพันธุกรรมขนาด 211 คู่เบส การวิเคราะห์สารพันธุกรรมที่เก็บไว้นาน 12เดือน พบว่าสามารถทำปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรสเพิ่มชิ้นสารพันธุกรรมทั้ง 3ขนาด คือ 366, 289, และ 211 คู่เบส ได้จากตัวอย่างสารพันธุกรรมซึ่งสกัดจากคราบเลือดที่เก็บด้วยก้านสำลีชุบน้ำบริสุทธิ์ปราศจากเชื้อ และได้ชิ้นสารพันธุกรรมขนาด 289 และ 211คู่เบส จากการวิเคราะห์สารพันธุกรรมที่สกัดจากคราบเลือดที่เก็บด้วยก้านสำลีชุบน้ำเกลือสำหรับคอนแทคเลนส์ ดังนั้นหากไม่ใช้น้ำบริสุทธิ์ปราศจากเชื้อในการเก็บคราบเลือดเพื่อวิเคราะห์ลายพิมพ์แล้วนั้น มีโอกาสที่จะได้ลายพิมพ์พันธุกรรมที่ไม่สมบูรณ์หรือไม่ได้ลายพิมพ์พันธุกรรม