ประสิทธิภาพของไส้เดือนดิน Eudrilus eugeniae ในการย่อยสลายเศษอินทรีย์ (EFFICIENCY OF EARTHWORM, Eudrilus eugeniae TO DECOMPOSE ORGANIC WASTE)

Authors

  • รพีพร ชัยชนะ สาขาวิชานวัตกรรมการเกษตรและการจัดการ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบปุ๋ยหมักมูลไส้เดือนดินจากไส้เดือนดินสายพันธุ์ Eudrilus eugeniae ในการย่อยเศษผักคะน้าจีน วางแผนการทดลองแบบ CRD ประกอบด้วย 4 กรรมวิธี ได้แก่ 1) มูลโค: ขุยมะพร้าว (2:1 w/w) 2) มูลโค: เศษผักคะน้าจีน (2:1 w/w) 3) มูลโค: ขุยมะพร้าว: เศษผักคะน้าจีน (2:0.5:0.5 w/w) และ 4) มูลโค: ขุยมะพร้าว: เศษผักคะน้าจีน (2:1:0.5 w/w) ดำเนินการทดลองเป็นระยะเวลา 50 วัน ผลการทดลองพบว่า กรรมวิธีที่ 3 มีค่าไนโตรเจน ฟอสฟอรัส โพแทสเซียมทั้งหมด และค่าความเป็นกรด-ด่าง สูงที่สุด (P < 0.05) เท่ากับ 2.31, 0.89, 1.50 เปอร์เซ็นต์ และ 6.55 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ กรรมวิธีที่ 2 มีปริมาณอินทรีย์คาร์บอน อินทรียวัตถุ และสัดส่วนคาร์บอนต่อไนโตรเจน (C/N ratio) สูงที่สุด (P < 0.05) เท่ากับ 28.67 เปอร์เซ็นต์ 49.32 เปอร์เซ็นต์ และ 17 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ กรรมวิธีที่ 4 มีค่าการนำไฟฟ้าสูงสุด เท่ากับ 4.95 (dS/m) ทั้งนี้ค่าวิเคราะห์ปุ๋ยหมักมูลไส้เดือนดินทุกกรรมวิธีทดลองให้ค่าดีกว่าเกณฑ์ปุ๋ยอินทรีย์มาตรฐานของกรมวิชาการเกษตร และกรรมวิธีที่ 1 ให้ผลผลิตปุ๋ยหมักมูลไส้เดือนดินสูงที่สุด (P < 0.05) คำสำคัญ: ปุ๋ยหมักมูลไส้เดือนดิน  ปุ๋ยอินทรีย์  ไส้เดือนดิน  ผักคะน้าจีน The comparison of bedding material ratio for feeding Eudrilus eugeniae was studied. The experiment was designed with Complete Randomized Design (CRD) consisted of 4 treatments as follow: 1) control (cow dung: coconut husk (2:1 w/w), 2) cow dung: kale (2:1 w/w), 3) cow dung: coconut husk: kale (2: 0.5: 0.5 w/w) and 4) cow dung: coconut husk: kale (2:1:0.5 w/w). The experiment was operated for 50 days and the results indicated that treatment 3 gave the highest total nitrogen, phosphorus, potassium and pH at 2.31%, 0.89%, 1.50% and 6.55% (P < 0.05), respectively. Treatment 2 gave the highest percentage of organic carbon (OC), organic matter (OM) and C:N ratio at 28.67%, 49.32%, and 17%, respectively. Meanwhile, treatment 4 showed the highest electrical conductivity (EC) at 4.95 (dS/m) (P < 0.05). From all of the results, it was clearly that vermicompost produced from this study provided the better quality of fertilizer than the organic fertilizer standard. However, treatment 1 gave the higher vermicompost yield than other groups (P < 0.05). Keywords: Vermicomposting, Organic Fertilizer, Earth Worm, Chinese Kale

Downloads

Download data is not yet available.

References

Energy saving. (2016). Technology using earthworm for organic waste disposal in the community. Retrieved September 20, 2019, from http://www.energysavingmedia.com/news/page.php?a=10&n15&cno=8833

Srisatit, T. (2016). Integrate community waste management. Retrieved March 28, 2020, from http://www.pcd.go.th/Info_serv/File/PPT20161130/20161130_19.pdf

Pollution Control Department. (2020). State of pollution of Thailand in 2019. Retrieved March 28, 2020, from http://www.pcd.go.th/Public/News/GetNewsThai.cfm?task=lt2020&id=19259

Schirmer, W. N., Juca, J. F. T., Schuler, A. R. P., Holanda, S., and Jesus, L. L. (2014). Methane production in anaerobic digestion of organic waste from Recife (Brazil) landfill: evaluation in refuse of different ages. Brazilian Journal of Chemical Engineering, 31, 373-384.

Gajalakshmi, S., and Abbasi, S. A. (2004). Earthworms and vermicompodting. Indian J. Biotechnol, 3, 486-494.

Tancho, A. (2005). Techniques for producing earthworm compost. Pathum Thani: National Science and Technology Development Agency.

Edwards, C. A., and Burrows, I. (1988) The potential of earthworms composts as plant growth media. In C. A. Edward, and E. F. Neuhauser. (Eds.), Earthworms in Waste and Environmental Management (pp. 211-219). SPB Academic Publishing. The Hague.

Gurav, M. V., and Pathade, G. R. (2011). Production of Vermicompost from Temple Waste (Nirmalya): A Case Study. Universal Journal of Environmental Research and Technology, 1(2), 182-192.

Department of Agriculture. (2008). Manual of Organic Fertilizer Analysis Method. Bangkok: The Agricultural Cooperative Federation of Thailand, Ltd.

Walkley, A., and Black, I. A. (1947). An examination of degtjareff method for determining soil organic matter and a proposed modification of the chromic acid titration method. Soil Science, 37, 29-37.

Food and Drug Administration. (1998). Bacteriological Analytical Manual (8th ed). Washington: The Association of Official Analytical Chemists.

Eleria, A., and Vogel, R. M. (2005). Predictingfecal coliform bacteria levels in the Charles River, Massachusetts, USA. Journal of the American Water Resources Association (JAWRA), 41(5), 1195-1209.

Ashbolt, N. J., Grabow, W. O. K., and Snozzi, M. (2001). Indicators of microbial water quality. In L. Fewtrell and J. Bartram (Eds.), Water Quality: Guidelines, Standards and Health Risk Assessment and Management for Water-Related Infectious Disease (Chapter 13, pp. 289-315.). IWA Publishing, London.

Department of Agriculture. (2008). Organic fertilizer analysis guide. Office of Agriculture Production Development Research Department of Agriculture Ministry of Agriculture and Cooperatives. Bangkok: The Agricultural Cooperative Federation of Thailand, Ltd.

Sitemap. (2015). Calories in Broccoli, Chinese (kale). Retrieved October 20, 2019, from http://www.calforlife.com/th/calories/broccoli-chinese

Nukaeo, S. (2000). Comparitive study on quality and quantity of vermicompost from various organic waste by commercial earthworm in plant production [Unpublished master’s thesis]. Maejo University.

Edwards, C. A. (2004). Earthworm ecology (2nd ed). Florida: CRS Press.

Suthar, S. (2007). Nutrient Changes and Biodynamic of Epigenic Earthworm Perionyx excavates (Perrier) During Recycling of Some Agriculture Waste. Bioresource Tech, 98(8), 1608-1614.

Le Bayon, R. C., and Binet, F. (2006). Earthworms change the distribution and availability of phosphorous in organic substrates. Soil Biology and Biochemistry, 38(2), 235-246.

Khwairakpam, M., and Bhargava, R. (2009). Vermitechnology for sewage sludge recycling. Journal Hazard Mater, 161, 948-954.

Hoekstra, N. J., Bosker, T., and Lantinga, E. A. (2002). Effects of cattle dung from farms with different feeding strategies on germination and initial root growth of cress (Lepidium sativum L.). Agriculture Ecosystems & Everonment, 93, 189-196.

Faculty of Soil Science Department. (1987). Basic agronomy. Bangkok: Kasetsart University Press.

Jala, A., and Chakhatrakan, S. (2014). Comparision mixing ratio of mung bean seed coat ehich used as bedding material on earthworms (Eudrilus eugeniae and Pheretima peguana) growth. Thai Journal of science and Technology, 3(3), 206-215.

Ndegwa, P. M., and Thomson, S. A. (2000). Effect of C-to-N ratio on vermicomposting of biosolid. Bioresource Tech, 75(1), 7-12.

Yadav, K. D., Tare, V., and Ahammed, M. M. (2012). Integrated composting vermicomposting process for stabilization of human faecal slurry. Ecol. Eng, 47, 24-29.

Chaimongkhon, N. (2005). Raising earthworms. Chaing Mai: Maejo University.

Jaitia, S. (2015). Vermicompost on Organic Waste. RMUTP Research Journal, 9(2), 189-200.

Chanwichaypote, P., Chutichudet, B., and Chutichudet, P. (2019). Effect of types of culture feed on reproduction of African Night Crawler (Eudrilus eugeniae) earthworm and chemical properties of vermicompost. J Sci Technol MSU, 38(4), 370-381.

Nuchnoon, J., Lertpanich, K., and Popan, A. (2017). Effect of bedding toward Number of Cocoons, Body Weight and Vermicompost Production of African Night Crawler (Eudrilus eugeniae). King Mongkut’s Agriculture Journal, 35(2), 41-48.

Parthasarathi, K., Ranganathan, L. S., Anandi, V., and Zeyer, J. (2007). Diversity of microflora in the gut and casts of tropical composting earthworms reared on different substrates. Journal. Environ. Biology, 28, 87-97.

Eastman, B. R., Kane, P. N., Edwards, C. A., Trytek, L., Gunadi, C., Sterner, A. L., and Mobley, J. R. (2002). The effectiveness of vermiculture in human pathogen reduction for USEPA biosolids stabilization. Compost Sci Util, 9, 38-49.

Ciesla, P. R., Barrett, T. J., and Green, T. M. (1993). Escherichia coli O157: H7 infection from a manicured garden. Lancet, 7, 342-367.

Downloads

Published

2022-12-29

How to Cite

ชัยชนะ ร. (2022). ประสิทธิภาพของไส้เดือนดิน Eudrilus eugeniae ในการย่อยสลายเศษอินทรีย์ (EFFICIENCY OF EARTHWORM, Eudrilus eugeniae TO DECOMPOSE ORGANIC WASTE). วารสารมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 14(28, July-December), 142–153. Retrieved from https://ejournals.swu.ac.th/index.php/SWUJournal/article/view/15075