แนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษา วิสาหกิจชุมชนแปรรูปผลไม้บ้านยาวี จังหวัดเพชรบูรณ์

Guideline for Developing Sustainable Community Enterprise: Case Study of Baanyave Processed Fruit Community Enterprise, Petchabun Province

Authors

  • สุพาดา สิริกุตตา คณะบริหารธุรกิจเพื่อสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

Keywords:

การพัฒนาอย่างยั่งยืน, มาตรฐานการจัดการ, วิสาหกิจชุมชน

Abstract

                งานวิจัยเรื่องนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาอย่างยั่งยืน ของวิสาหกิจชุมชนแปรรูปผลไม้บ้านยาวี ตำบลวังชมพู อำเภอเมือง จังหวัดเพชรบูรณ์ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก และการสนทนากลุ่มกับสมาชิกวิสาหกิจชุมชนแปรรูปผลไม้บ้านยาวี จำนวน 32 คน ผลการวิจัยพบว่า แนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนอย่างยั่งยืนในด้านต่างๆ ดังนี้ (1) ด้านการตลาดออนไลน์ในการ Liveสด ขายสินค้า (2) ด้านการผลิต วางแผนการลงทุนในการจัดหาเครื่องมืออุปกรณ์ที่มีเทคโนโลยีทันสมัยเพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์และเพิ่มผลผลิต เช่นเครื่องอบพลังงานไฟฟ้า โดมพลังงานแสงอาฑิตย์ การพัฒนาการถนอมอาหารเพื่อยึดอายุเวลาในการเก็บรักษาผลิตภัณฑ์ของน้ำมะขามเข้มข้น มะขามแช่อิ่มอบแห้ง มะขามแช่อิ่มสด การวางแผนพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ได้แก่ มะขามผงอัดก้อน น้ำมะขามเข็มข้น น้ำมะขามชงดื่ม (3) ด้านการพัฒนาบรรจุภัณฑ์โดยเฉพาะมะขามและผลไม้แปรรูปเพื่อถนอมอาหารป้องกันไม่ให้รสชาดและสีเปลี่ยน (4) การยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์ การคัดสรรสุดยอดผลิตภัณฑ์โอทอปจากระดับ 4 ดาว เป็น 5 ดาว การขอรับรองมาตรฐานฮาลาลเพื่อขยายตลาดกลุ่มคนอิสลาม (5) การบริหารจัดการกลุ่ม ต้องการพัฒนาสมาชิกให้มีความรู้ความสามารถในการผลิต การจดบันทึกทางด้านบัญชี นอกจากนี้วิสาหกิจชุมชนนี้มีความยั่งยืนเนื่องจากในการผลิตทางกลุ่มมีขั้นตอนในการรักษาสิ่งแวดล้อม การดำเนินการของกลุ่มสร้างรายได้ให้กับสมาชิก คนในชุมชน ช่วยเหลือชุมชน และมีผลกำไรจากการดำเนินงาน

References

กรมการส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2556). มาตรฐานการจัดการวิสาหกิจชุมชน. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2565, จากhttps://www.dip.go.th/th/category/2020-06-24-19-46-47/2020-06-24-19-47-45

กษมาพร พวงประยงค์ และ นพพร จันทรนำชู. (2556). แนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชนกลุ่มการแปรรูปและผลิตภัณฑ์ จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 5(1): 108-120.

ณัฐพร พละไชย. (2558). อิทธิพลของการตลาดแบบปากต่อปากผ่านทางอิเล็กทรอนิกส์ (eWOM Marketing) และปัจจัยด้านการสร้างแบรนด์ 3มิติ (3i Model of Brand Development) ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อรถจักรยานยนต์ของประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ. ถ่ายเอกสาร.

ธงพล พรหมสาขา ณ สกลนคร และอุทิศ สังขรัตน์. (2557). แนวทางการพัฒนาการดำเนินงานของวิสาหกิจชุมชนในเขตลุ่มทะเลสาบสงขลา. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 10(1): 97-122.

ธนิดา ฮัศวโยธิน. (2561). การตลาดออนไลน์ที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อสินค้าออนไลน์ของผู้บริโภคในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (บริหารธุรกิจ). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง. ถ่ายเอกสาร.

บุญฑวรรณ วิงวอน อัจฉราภรณ์ วรรณมะกอก และอัจฉรา เมฆสุวรรณ. (2557). แนวทางการยกระดับภูมิปัญญาท้องถิ่นด้วยนวัตกรรมผลิตภัณฑ์เชิงสร้างสรรค์ เพื่อเพิ่มมูลค่ากิจการวิสาหกิจขนาดย่อม อำเภอห้างฉัตร จังหวัดลำปาง. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. 9(1): 102-119.

พระราชบัญญัติส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน พ.ศ. 2548. (2548). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 122 (ตอนที่ 6 ก), หน้า 1.

ลักขณา อินทร์บึง และคณะ. (2564). การจัดการสู่ความเข้มแข็งของวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดขอนแก่น. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 6(3): 234-251.

วรรณพงค์ ช่วยรักษา. (2560). แนวทางการพัฒนาวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษา กลุ่มสตรีทอผ้าฝ้ายย้อมครามชุมชน: กรณีศึกษา กลุ่มสตรีทอผ้าฝ้ายย้อมครามบ้านถํ้าเต่า จังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (การจัดการและการท่องเที่ยว). ชลบุรี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา. ถ่ายเอกสาร.

วิภาวี กฤษณะภูติ. (2556). การจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชน: การเรียนรู้จากกลุ่มอาชีพทอผ้าไหมและทอผ้าฝ้ายในจังหวัดขอนแก่น. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์. 30(1): 166-168.

ศศิชา หมดมลทิล. (2562). ท่องเที่ยวโดยชุมชนวิถีสู่ความยั่งยืน. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2565, จาก https://www.gsbresearch.or.th/wp-content/uploads/2019/10/GR_report_travel_detail.pdf

เสรี พงศ์พิศ วิชิต นันทสุวรรณ และจำนงค์ แรกพินิจ. (2544). วิสาหกิจชุมชน : แผนแม่บท แนวคิดแนวทาง ตัวอย่าง ร่างพระราชบัญญัติ. กรุงเทพฯ: ภูมิปัญญาไท.

Adams, W. M. (2006). The Future of Sustainability: Re-thinking Environment and Development in the Twenty-first Century. Retrieved August 21, 2022, from https://portals.iucn.org/library/sites/library/files/documents/Rep-2006-002.pdf

The British Library. (2022). What is SWOT analysis?. Retrieved August 21, 2022, from https://www.bl.uk/business-and-ip-centre/articles/what-is-swot-analysis Elkington, J. (1997). Cannibals with Forks: The Triple Bottom Line of 21st Century Business. Oxford: Capstone.

Katz, E., & Lazarsfeld, P.F. (1998). Personal Influence. Glencoe, IL: Free.

Utami, H. (2020). Entrepreneurial Competencies Development Model on Small Medium Tourism Enterprises (SMTEs). PROFIT: Jurnal Administrasi Bisnis. 14(2): 32-38.

Zizile, T. & Tendai, C. (2018). The Importance of Entrepreneurial Competencies on the Performance of Women Entrepreneurs in South Africa. Journal of Applied Business Research. 34(2): 223-235.

Downloads

Published

2023-06-30