The การแก้ไขปัญหาผู้ป่วยเฉพาะรายเพื่อเพิ่มความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟาริน Individual intervention for improving adherence in patient treated with warfarin

Abstract

บทคัดย่อ วัตถุประสงค์: เพื่อทดสอบผลการใช้แบบประเมินปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับปัญหาความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินของผู้ป่วยเฉพาะราย ทั้งจำนวนปัญหาการใช้ยา ความร่วมมือในการใช้ยา และผลการรักษาที่อยู่ในเกณฑ์ปกติ วิธีการศึกษา: ผู้วิจัยใช้แบบประเมินปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับความร่วมมือในการใช้ยาตามเกณฑ์ขององค์การอนามัยโลกเพื่อค้นหาปัญหาในผู้ป่วยที่ไม่มีความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินที่สร้างขึ้น (มีความตรงเชิงเนื้อหาสูงจากค่า Index of Item–objective Congruence = 0.9 และระดับความเชื่อมั่นสูงจากค่า Kuder-Richardson-20 = 0.9) และแก้ไขปัญหาผู้ป่วยเฉพาะรายโดยให้ความรู้โดยเภสัชกร ฉลากยาอัจฉริยะและกล่องเตือนการใช้ยา และการเตือนการใช้ยาทางโทรศัพท์ วัดผลก่อนและหลังการแก้ไขปัญหาที่เดือนที่ 0, 2, 4 และ 6 โดยประเมินความรู้เกี่ยวกับยาวาร์ฟาริน ความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟาริน (โดยใช้แบบประเมิน Medication Adherence Scale for Thais และการนับเม็ดยาที่เหลือ) Percent Time in therapeutic range (%TTR)  และอาการไม่พึงประสงค์ ผลการศึกษา: ผู้เข้าร่วมงานวิจัยจำนวน 68 คน ได้ผลดังนี้ คะแนนความรู้เฉลี่ยหลังให้การบริบาลทางเภสัชกรรมเพิ่มขึ้นจาก 11.3 ± 1.9 เป็น 14.1 ± 1.6 คะแนน (p < 0.001) ความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินตามคำสั่งแพทย์โดยไม่ปฏิบัติตามคำสั่งแพทย์ลดลงจากร้อยละ 54.4 เป็น 20.6 (p < 0.001) %adherence เท่ากับ ร้อยละ 90.9 และ 96.85(p < 0.001) %TTR เฉลี่ยเพิ่มขึ้นจาก 28.25 เป็น 66.0 (p < 0.001) และเกิดอุบัติการณ์อาการไม่พึงประสงค์จากการใช้ยาวาร์ฟาริน 10 และ 7 ครั้ง ตามลำดับ (p = 0.405) สรุป: ผลการวิจัยพบว่าการค้นหาและแก้ไขปัญหาผู้ป่วยเฉพาะราย ส่งผลให้ผู้ป่วยมีความรู้ในการใช้ยาวาร์ฟารินเพิ่มขึ้น มีความร่วมมือในการใช้ยาวาร์ฟารินสูงขึ้น และผลลัพธ์ทางคลินิกดีขึ้น คำสำคัญ: การแก้ปัญหาเฉพาะราย, วาร์ฟาริน, ความร่วมมือในการใช้ยา, องค์การอนามัยโลก Abstract Objective: This study aim to develop an assessment tool for identifying factors related to warfarin adherence issues in individual patients and resolve non-adherence problems through pharmacist interventions to ensure therapeutic outcomes within the normal range Method: The study is divided into two parts.Part 1 design and development of the assessment tool: The goal is to identify factors affecting warfarin adherence. The assessment tool is utilized to collect data and identify issues across by WHO classification with various domains, including socio-economic factors, healthcare system factors, related conditions, treatment protocols, and patient-specific factors, Part 2 Utilizing the assessment tool to identify non-adherence issues in warfarin patients and addressing these individual problems through pharmaceutical care. This includes: educating patients about warfarin use by pharmacists, utilizing smart medication labels and reminder boxes, and implementing phone call reminders for medication adherence. Measure and compare adherence outcomes before and after the intervention at months 0, 2, 4, and 6 by evaluating: adherence outcomes were measured and compared by evaluating adherence to warfarin as prescribed by the physician (reduction in missed doses), pill count to determine % adherence, patient knowledge regarding warfarin use, Percent Time in Therapeutic Range (%TTR), and adverse effects from warfarin.Results: The developed assessment tool identified factors related to warfarin adherence issues with an Index of Item-Objective Congruence (IOC) of 0.9 and a reliability level of 0.95 (Kuder-Richardson 20). This study included a total of 68 participants who met the selection criteria. The following outcomes were observed: average knowledge scores before and after pharmaceutical care intervention were 11.3 ± 1.9 and 14.1 ± 1.6, respectively (p-value < 0.001), non-adherence due to missed doses decreased significantly from 54.4% to 20.6% (p-value < 0.001), %adherence increased from 90.9% to 96.85% (p-value < 0.001), the average %TTR increased significantly from 28.25 to 66.01 (p-value < 0.001), adverse effects: incidences of adverse effects from warfarin use before and after the intervention were 10 and 7, respectively (p = 0.405).Conclusion: The study concludes that identifying and addressing patient-specific adherence issues leads to improved patient knowledge and higher adherence to warfarin therapy as prescribed by physicians, and significantly improved clinical outcomes. Keywords: Individualized intervention, warfarin, adherence, World Health Organization.