การวิเคราะห์องค์ประกอบการยืนหยัดท่ามกลางความพลิกผันของครู ในโรงเรียนยอดนิยมสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดสงขลา EXPLORATORY FACTOR ANALYSIS OF THE PERSEVERANCE OF TEACHER IN THE DISRUPTION ERA IN POPULAR SCHOOLS UNDER SONGKHLA SECONDARY EDUCATION SERVICE AREA OFFICE

Main Article Content

พิทักษ์พล อินมณเฑียร
ชวลิต เกิดทิพย์

Abstract

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบการยืนหยัดท่ามกลางความพลิกผันของครูในโรงเรียนยอดนิยมสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดสงขลา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัย คือ ครูในโรงเรียนยอดนิยมสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดสงขลา งานวิจัยครั้งนี้ใช้ตัวแปร ทั้งสิ้น 48 ตัวแปร ซึ่งผู้วิจัยได้กำหนดอัตราส่วนของตัวแปรต่อขนาดกลุ่มตัวอย่าง 1 : 9 จึงได้จำนวนกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 432 คน ผู้วิจัยได้ส่งแบบสอบถามและมีผู้ตอบแบบสอบถามกลับคืนมา 369 คน คิดเป็นร้อยละ 85.41 และเทียบอัตราส่วนของตัวแปรต่อขนาดกลุ่มตัวอย่างได้ 1 : 7.69 ซึ่งเป็นเกณฑ์ที่ยอมรับได้ เหมาะสมในการวิเคราะห์องค์ประกอบ (Hair Et All, 1998) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม Rating Scale แบบ Likert Scale มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ .961 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่  ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ Factor Analysis ในรูปแบบการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ ผลการวิจัยพบว่า การวิเคราะห์องค์ประกอบการยืนหยัดท่ามกลางความพลิกผันของครูในโรงเรียนยอดนิยมสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสงขลา มี 4 องค์ประกอบ ได้แก่ สัมพันธภาพที่ดีกับคนรอบข้าง การรู้สึกสำนึกและซาบซึ้งต่อสิ่งที่ได้รับ การทุ่มเททำงานเพื่อความมั่นคง และการเรียนรู้สิ่งที่ท้าทายด้วยจิตใจที่แน่วแน่

Article Details

How to Cite
อินมณเฑียร พ., & เกิดทิพย์ ช. (2023). การวิเคราะห์องค์ประกอบการยืนหยัดท่ามกลางความพลิกผันของครู ในโรงเรียนยอดนิยมสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดสงขลา: EXPLORATORY FACTOR ANALYSIS OF THE PERSEVERANCE OF TEACHER IN THE DISRUPTION ERA IN POPULAR SCHOOLS UNDER SONGKHLA SECONDARY EDUCATION SERVICE AREA OFFICE. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18(1), 56–71. Retrieved from https://ejournals.swu.ac.th/index.php/jre/article/view/15198
Section
บทความวิจัย (Research Articles)

References

กรมสุขภาพจิต. (2552). 5 เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับ RQ. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต.

กรมสุขภาพจิต. (2563). เปลี่ยนร้ายกลายเป็นดี พลังสุขภาพจิต. สํานักวิชาการสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต, กระทรวงสาธารณสุข.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด

กุสุมา พูลเฉลิม และ มานพ ชูนิล. (2014). พฤติกรรมการใช้เวลาว่างในที่ทํางานและสัมพันธภาพระหว่างเพื่อนร่วมงานที่พยากรณ์ความสุขในการทํางานของบุคลากร. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี พระจอมเกล้าพระนครเหนือ. กรุงเทพฯ

เชี่ยวชาญ ภาระวงค์. (2556). คุณภาพศิษย์สะท้อนคุณภาพครู. สืบค้นจาก https://www.komchadluek.net/komlifestyle/173400

ดวงดาว โยชิดะ. (2560,มิถุนายน – กันยายน). วาบิ-ซาบิ กับการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. มนุษยศาสตร์และ สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 3(2). 23-30.

ทิวาวัฒน์ ธนาสนะ. (2559). บทบาทการสร้างสัมพันธภาพในองค์กรขนาดใหญ่. Veridiain E-Journal,Silpakorn University, 9(1), 1-9.

ธนาคารแห่งประเทศไทย. (2564). ‘วิกฤตสาธารณสุข’ สู่ ‘วิกฤตเศรษฐกิจ’ การไกล่เกลี่ยแก้วิกฤตชาติ (ตอนที่ 1). สืบค้น จาก https://www.bot.or.th/thai/researchandpublications/articles/pages/article .

บัญชา ธนบุญสมบัติ. (2552). ทฤษฎีเคออสมีแก่นสาระอย่างไร. เทคโนโลยีโลหะและวัสดุแห่งชาติ, 9(12), 44-50.

เบญจวรรณ ถนอมชยธวัช, ผ่องศรี วาณิชย์ศุภวงศ์ และ วุฒิชัย เนียมเทศ. (2559). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21: ความท้าทาย ในการพัฒนานักศึกษา. เครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 3(2), 208-225.

ประชาชาติธุรกิจ. (2564). สำนักงาน ก.พ.เปิดรับสมัครสอบบรรจุ “ข้าราชการ”. สืบค้นจาก https://www.prachachat.net/general/news-788426/

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2545). ธรรมนูญชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ:

พิณสุดา สิริธรังศร. (2557). การยกระดับคุณภาพครูไทยในศตวรรษที่ 21. รายงานการศึกษาประกอบการประชุมวิชาการ “อภิวัฒน์การเรียนรู้..สู่จุดเปลี่ยนประเทศไทย”. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2538). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: เจริญผล.

พุทธทาสภิกขุ. (2537). ฆราวาสธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.

ภัณฑิรา ใจเปี่ยม (2564). วิเคราะห์องค์ประกอบการจัดการเรียนรู้ในยุคพลิกผันของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง. (สารนิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

มนต์ชัย เทียนทอง. (2561). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการเรียนการสอนในยุค Education 4.0. วิชาการพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 28(3), 489-493.

วรากรณ์ สามโกเศศ. (2021). สารบำรุงสมอง. สืบค้นจาก http://libdoc.dpu.ac.th/article/

วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2562). การโค้ชเพื่อพัฒนาศักยภาพผู้เรียน. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงษ์การพิมพ์.

วีระชัย รัตรองใต้ และวิเชียร รู้ยืนยง. (2019). ยุทธศาสตร์การบริหารสถานศึกษาเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา. บัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(2), 342-359.

สมหมาย จันทร์เรือง. (2563). ครูในยุค Disruption. สืบค้นจา https://www.matichon.co.th/columnists/news

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2553). อารมณ์ขันช่วยสร้างสุขในองค์กร. สืบค้นจาก https://www.thaihealth.or.th

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2016). การสร้างทีมงานที่ดี. สืบค้นจาก http://ebook.ocsc.go.th/home/about/76?group=1.

เฮ็คเกอร์ การ์เซีย; และฟร็องเซร์ มิราย์. (2561). Ikigai. แปลโดย เพ็ญพิสาข์ ศรีวรนารถ. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: เนชั่นบุ๊คส์.

Alexandra Touroutoglou. (2563). การยืนหยัดคือพรสวรรค์หรือพรแสวง. สืบค้นจาก https://www.nike.com/th/a/is- tenacity-born-or-made/

Angela Duckworth. (2016). The Power of Passion and Perseverance. New York. Scribner.

Cheer. (2020). Human Flourishing, Tourism Transformation And COVID-19: A Conceptual Touchstone. An International Journal of Tourism Space, Place and Environment, 22(3), 514-524.

Edward Lorenz. (1972). THE ESSENCE OF CHAOS. Seattle: UNIVERSITY OF WASHINGTON PRESS.

Grotberg, E. H. (1995). A Guide to Promoting Resilience in Children: Strengthening the Human Spirit. The Hague, The Netherlands: Bernard Van Leer Foundation.

Hwei, L. K., & Abdullah, H. S. L. B. (2013). Acceptance, forgiveness, and gratitude: Predictors of resilience among university students. Malaysian Online Journal of Counseling, 49.

Likert, R. (1967). “The Method Of Constructing And Attitude Scale”. In Reading in Fishbeic, M (Ed.), Attitude Theory and Measurement, 90-95.

Longman. (2564). Resilience. Retrieved on October 19,2021 Retreived from https://www.ldoceonline.com/

Maldonado & Salanova. (2018). Psychological Capital and Performance Among Undergraduate Students: The Role of Meaning-Focused Coping and Satisfaction. Critical Perspectives, 23(3), 390-402.

McCullough, M. E., Kilpatrick, S. D., Emmons, R. A., & Larson, D. B. (2001). Is gratitude a moral affect?. Psychological bulletin, 127(2), 249.

McCullough, M. E., Tsang, J. A., & Emmons, R. A. (2003). Gratitude in intermediate affective terrain: links of grateful moods to individual differences and daily emotional experience. Journal of personality and social psychology, 86(2), 295.

Mori, K., Kaiho, Y., Tomata, Y., Narita, M., Tanji, F., Sugiyama, K., & Tsuji, I. (2017). Sense of Life Worth Living (Ikigai) And Incident Functional Disability in Elderly Japanese: The Tsurugaya Project”: Corrigendum. Journal of Psychosomatic Research, 96-106.

Rutter (1985) Rutter, M. (1985). Resilience in The Face of Adversity: Protective Factors and Resistance to Psychiatric Disorder. British Journal of Psychiatry, 147: 598–611.

The Ken Blanchard Companies. (2009). Engagement to Work Passion. Perspective. Retrieved from http://www.kenblanchard.com.

The Standard. (2018, ตุลาคม 1). อิคิไก มากกว่าความสุข คือความหมายของการได้ตื่นขึ้นมาในทุกเช้า. สืบค้นจาก https://thestandard.co/piti-ekkamai/