การฝึกหัดครู

Abstract

ความหมายการฝึกหัดครู (Teacher Education) หมายถึงกิจการที่กระทำการเพื่อพัฒนาบุคคลให้เป็นผู้มีความสามารถในการสอนผู้เรียน เรียกบุคคลผู้สอนผู้เรียนว่า ครูความเป็นมาพ่อแม่มีหน้าที่สอนลูกให้มีสติปัญญา มีความรอบรู้ที่จะดำเนินชีวิตอยู่ได้อย่างปลอดภัย สอนลูกให้เป็นคนดี สอนลูกให้ประกอบอาชีพตามพ่อแม่ เช่น ทำการเกษตร เป็นช่างไม้ เป็นต้น พ่อแม่จึงเป็นครูคนแรกของลูกในบ้าน การเป็นครูของพ่อแม่นั้นเกิดจากการเรียนรู้มาจากพ่อแม่ของพ่อแม่หรือผู้ใหญ่ในหมู่บ้าน สังคมไทยในอดีตตั้งแต่สมัยสุโขทัย อยุธยา ธนบุรี และรัตนโกสินทร์ตอนต้น เมื่อลูกโตขึ้นก็ส่งลูกชายไปอยู่วัดเป็นเด็กวัด เป็นเณร เป็นพระ หรือไม่ก็อยู่ตามวังหรือบ้านเจ้านาย พระและผู้ใหญ่ในวังทำหน้าที่สอนวิชาการต่างๆ ตลอดจนอบรมความประพฤติให้เด็กเหล่านั้นเป็นคนดี สำหรับเด็กหญิง พ่อแม่ก็ส่งไปอยู่ตามวังเจ้านายต่าง ๆ ได้รับการอบรมสั่งสอนวิชาการบ้านการเรือน การทำอาหาร เย็บปักถักร้อย อบรมให้เป็นกุลสตรีที่ดี พระและผู้หลักผู้ใหญ่เหล่านั้นทำหน้าที่เป็นครูซึ่งการเป็นครูของท่านเหล่านั้น ได้รับมาจากประสบการณ์จากพระและผู้ใหญ่ที่เคยสอนท่านมา ในสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชโปรดให้พระโหราธิบดีแต่งหนังสือจินดามณีเป็นแบบเรียนภาษาไทยให้คนไทยเรียนเพื่อป้องกันมิให้คนไทยไปใฝ่ใจต่างชาติจนลืมภาษาไทย นับว่าเป็นการใช้การศึกษาเพื่อขจัดปัญหาทางการเมือง