การศึกษาภาวะหมดไฟในการทำงานของครูสอนเด็กพิการ ศูนย์การศึกษาพิเศษ

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับภาวะหมดไฟในการทำงานของครูสอนเด็กพิการศูนย์การศึกษาพิเศษ 2) ศึกษาระดับการรับรู้บรรยากาศองค์การของครูสอนเด็กพิการศูนย์การศึกษาพิเศษ 3)เปรียบเทียบระดับภาวะหมดไฟในการทำงานของครูสอนเด็กพิการ ศูนย์การศึกษาพิเศษ โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล 4) เปรียบเทียบระดับภาวะหมดไฟในการทำงานของครูสอนเด็กพิการ ศูนย์การศึกษาพิเศษโดยจำแนกตามปัจจัยด้านการทำงาน 5)ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับภาวะหมดไฟในการทำงานของครูสอนเด็กพิการของศูนย์การศึกษาพิเศษ กับการรับรู้บรรยากาศองค์การ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้เป็นครูสอนเด็กพิการศูนย์การศึกษาพิเศษ เครือข่ายส่งเสริมประสิทธิภาพศูนย์การศึกษาพิเศษ กลุ่ม 5 โดยสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิ (Stratified sampling) จำนวน 152 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวน และการหาค่าความสัมพันธ์ โดยสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน             ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับภาวะหมดไฟในการทำงานของ ครูสอนเด็กพิการ ด้านความรู้สึกอ่อนล้าทางอารมณ์ อยู่ในระดับปานกลาง (x ̅= 20.58) ด้านความรู้สึกลดคุณค่าความเป็นบุคคล อยู่ในระดับต่ำ (x ̅= 4.24)  และด้านความรู้สึกไม่ประสบความสำเร็จในการปฏิบัติงาน อยู่ในระดับสูง (x ̅= 10.13) 2) การรับรู้บรรยากาศองค์การของครูสอนเด็กพิการ โดยภาพรวม และรายด้านมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก (x ̅ = 4.03, S.D. = 0.52) 3) ผลการเปรียบเทียบภาวะหมดไฟในการทำงานของครูสอนเด็กพิการ ตามปัจจัยส่วนบุคคลจำแนกตามเพศ อายุ และระดับการศึกษาสูงสุด มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 4) ผลการเปรียบเทียบภาวะหมดไฟในการทำงานของครูสอนเด็กพิการ ตามปัจจัยด้านการทำงาน จำแนกตามลักษณะงานที่รับผิดชอบ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 5) การรับรู้บรรยากาศองค์การมีความสัมพันธ์ทางลบกับภาวะหมดไฟในการทำงาน ในระดับปานกลาง มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เท่ากับ .578 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01