ปัญหาความไม่เสมอภาคระหว่างบทบัญญัติกฎหมายเกี่ยวกับกระบวนการการอุทธรณ์ของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษากับข้าราชการพลเรือน

Abstract

การศึกษาปัญหาความไม่เสมอภาคระหว่างบทบัญญัติกฎหมายเกี่ยวกับกระบวนการการอุทธรณ์ของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษากับข้าราชการพลเรือน พบว่า ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษามีฐานะเป็นข้าราชการพลเรือนเช่นเดียวกับข้าราชการพลเรือน แต่กระบวนการการอุทธรณ์ตามที่บัญญัติในพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ.2547 แตกต่างกับกระบวนการการอุทธรณ์ตามที่บัญญัติในพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ.2551 กล่าวคือ ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาผู้อุทธรณ์ที่ไม่เห็นด้วยกับคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการอุทธรณ์ให้ฟ้องคดีต่อศาลปกครองชั้นต้น แตกต่างกับข้าราชการพลเรือนผู้อุทธรณ์ที่ไม่เห็นด้วยกับคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของคณะกรรมการพิทักษ์ระบบคุณธรรมให้ฟ้องคดีต่อศาลปกครองสูงสุดโดยไม่ต้องฟ้องต่อศาลปกครองชั้นต้น ในบทความนี้ผู้เขียนนำเสนอกระทรวงศึกษาธิการเพื่อพิจารณาแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา พ.ศ.2547 ในส่วนที่เกี่ยวกับกระบวนการการอุทธรณ์โดยควรบัญญัติให้มีคณะกรรมการพิทักษ์ระบบคุณธรรมข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาเป็นผู้พิจารณาวินิจฉัยอุทธรณ์คำสั่งลงโทษข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา และให้ข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาที่ไม่เห็นด้วยกับคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิทักษ์ระบบคุณธรรมของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาฟ้องคดีต่อศาลปกครองสูงสุดได้เช่นเดียวกับผู้อุทธรณ์ที่เป็นข้าราชการพลเรือน