การศึกษาการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมทางสังคมของเด็กออทิสติกจากการใช้ดนตรีบำบัด

Abstract

ดนตรีเป็นวิธีหนึ่งที่ช่วยให้คนเรารู้สึกผ่อนคลายได้ดี ซึ่งการวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมทางสังคมของเด็กออทิสติก ใน 6 ด้านจากการใช้ดนตรีบำบัด และเพื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมทางสังคมของเด็กออทิสติกทั้ง 6 ด้าน ก่อนและหลังจากการใช้ดนตรีบำบัด กลุ่มเป้าหมายได้ใช้วิธีการคัดเลือกแบบเจาะจงจากเด็กออทิสติกในศูนย์การศึกษาพิเศษ  มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา ที่มีอายุระหว่าง 4 – 12 ปี จำนวน 6 คน  เป็นการวิจัยเชิงทดลองในรูปแบบ Multiple – Baseline Design Across 6 participants ซึ่งเน้นรูปแบบย่อย คือ A-B Design ที่มีเส้นฐาน (Baseline) และวัดพฤติกรรมเป็นช่วงการจัดกระทำ (Intervention) การวิจัยนี้ใช้วิธีการวิเคราะห์ข้อมูลแบบอนุกรมเวลา (Time-series) จากเชตของข้อมูลเชิงปริมาณที่จัดเก็บในช่วงเวลาหนึ่งของเส้นฐานและตัวจัดกระทำ ผลการวิจัยพบว่า ผลการศึกษาการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมทางสังคมทั้ง 6 ด้านของเด็กออทิสติกจากการใช้ดนตรีบำบัดมีการเปลี่ยนแปลง และผลการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมทางสังคมทั้ง 6 ด้านของเด็กออทิสติกก่อนและหลังจากการใช้ดนตรีบำบัดเพิ่มขึ้นและสอดคล้องกับสมมุติฐานที่ตั้งไว้