ความรู้ ทัศนคติ และการรับรู้ของวัยรุ่นต่อการสอนเพศศึกษาที่ได้รับจากบิดามารดา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงบรรยาย เพื่อศึกษาความรู้ ทัศนคติและการรับรู้ของวัยรุ่นต่อการสอนเพศศึกษาที่ได้รับจากบิดามารดา กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาคือนักเรียนที่กำลังศึกษาชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น (ม.1 - ม.3) ภาคการศึกษาต้นปีการศึกษา 2546 อายุ 13-15 ปี จำนวน 356 คน ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม ประกอบด้วย 2 ส่วน ได้แก่ ส่วนที่ 1) แบบสอบถามเกี่ยวกับข้อมูลทั่วไป ส่วนที่ 2) แบบสอบถามเกี่ยวกับการสอนเพศศึกษาที่วัยรุ่นได้รับจากบิดามารดา วิเคราะห์ข้อมูลโดยการคำนวณหาค่าร้อยละ ค่าคะแนนเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานผลการศึกษาพบว่า 1. วัยรุ่นส่วนใหญ่มีความรู้เกี่ยวกับเพศศึกษาและเรื่องเพศในวัยรุ่นอยู่ในระดับปานกลางร้อยละ 61.5 2. วัยรุ่นส่วนใหญ่มีทัศนคติต่อการสอนเพศศึกษาอยู่ในระดับปานกลางร้อยละ 80.9 3. วัยรุ่นมีการรับรู้ต่อการสอนเพศศึกษาที่ได้รับจากบิดามารดา ดังนี้ 3.1) ด้านเนื้อหา เพศศึกษาที่วัยรุ่นได้รับจากการสอนของบิดามารดาส่วนใหญ่ คือ การแต่งกายที่ถูกต้องเหมาะสมกับเพศและกาลเทศะ ร้อยละ 97.2 และเนื้อหาเพศศึกษาที่บิดามารดาส่วนใหญ่ไม่สอน คือ ความต้องการทางเพศและการปฏิบัติตัวเพื่อเบี่ยงเบนความต้องการทางเพศร้อยละ 70.2 3.2) วิธีการสอนเพศศึกษาที่วัยรุ่นได้รับจากบิดามารดาส่วนใหญ่ เป็นการสอนโดยทางอ้อม คือ การบูรณาการในการดำเนินชีวิต ได้แก่ การมอบหมายงานบ้านให้บุตรทำตามความเหมาะสมกับเพศบุตรร้อยละ 60.4 ส่วนวิธีการสอนโดยทางตรงเป็นวิธีที่บิดามารดาส่วนใหญ่ปฏิบัติค่อนข้างน้อย ได้แก่ การนำเอกสาร หนังสือหรือสื่อต่างๆเกี่ยวกับเรื่องเพศให้บุตรศึกษาด้วยตัวเองอยู่ในระดับไม่เคยทำร้อยละ 92.0 3.3) ปัญหาและอุปสรรคที่วัยรุ่นส่วนใหญ่พบในการสอนเพศศึกษาของบิดามารดาเป็นปัญหาด้านทัศนคติ ได้แก่ บิดามารดาไม่ พูดคุยเรื่องเพศกับบุตรเพราะกลัวบุตรจะเกิดความอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นและนำไปทดลองปฏิบัติ ส่วนปัญหาและอุปสรรคที่วัยรุ่นส่วนใหญ่พบในการสอนเพศศึกษาของบิดามารดาในระดับไม่แน่ใจ คือ ด้าน ความรู้ ได้แก่ วัยรุ่นไม่แน่ใจว่าความรู้ที่บิดามารดาอบรมสั่งสอนในเรื่องเพศว่าถูกต้องหรือไม่ จากผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าครอบครัวซึ่งประกอบด้วยพ่อ แม่ และลูกวัยรุ่นนั้นยังมีปัญหาเกี่ยวกับความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติการสอนเพศศึกษาแก่บุตร ดังนั้นจึงควรมีการช่วยเหลือและส่งเสริมครอบครัวให้สามารถปฏิบัติพัฒนกิจในการสอนเพศศึกษาแก่บุตรได้อย่างมีประสิทธิภาพ อันจะส่งผลให้บุตรมีความรู้ความเข้าใจ มีทัศนคติที่ดีและการรับรู้ที่ดีต่อการสอนเพศศึกษาที่ได้รับจากบิดามารดาต่อไป