ตัวแปรที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของเด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อเอชไอวีที่มารับบริการตรวจรักษาในโรงพยาบาลภาครัฐ เขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล (Variables related to Self-Care Behavior of HIV-Infected Children and Youth at Government Hospitals in Bangkok and Its Environs)
The purposes of this study were: 1) to determine internal variables in terms of intention, perceived behavior control, actual behavior control and self-responsibility and external variables of social support and social control in prediction of self – care behavior of HIV-infected children and youth receiving HIV care at government hospitals located in Bangkok and its environs, and 2) to examine the interaction between those internal and external variables related to self – care behavior of HIV – infected children and youth receiving HIV care at government hospitals in Bangkok and its environs. The sample group consisted of 155 HIV – infected children and youth, who were 13 – 24 years; 129 children aged13 – 18 years and 26 youth aged 19 – 24 years. All of them were aware of their HIV-infected status and receiving antiretroviral treatment at infectious clinic in three large government hospitals: Siriraj Hospital, Queen Sirikit National Institute of Children Health and Bumras-Naradure Institute. Data collection was conducted by using 8 sections questionnaire to gather information on personal characteristics and to assess research topics regarding variables. Statistical analysis employed descriptive statistics, t – test, one – way analysis of variance, stepwise multiple regression analysis and two – way analysis of variance. The research finding revealed the following: 1. Variables regarding intention, perceived behavior control, self – responsibility and social control could predict the self – care behavior of HIV – infected children and youth for 67.8% 2. Non interaction between internal variables regarding intention, perceived behavior control, actual behavior control and self-responsibility and external variables including social support and social control which may affect the self – care behavior of HIV – infected children and youth.Key words: Self-care Behavior, HIV Children and Youth บทคัดย่อ การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมาย 2 ประการ คือ 1) ศึกษาอานาจในการทานายพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของเด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อเอชไอวี จากปัจจัยภายในตัวบุคคล ได้แก่ เจตนาต่อพฤติกรรม การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรม ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมที่มีอยู่จริง และความรับผิดชอบต่อตนเอง และปัจจัยภายนอกตัวบุคคล ได้แก่ การสนับสนุนทางสังคม และการควบคุมทางสังคม 2) ศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยภายในตัวบุคคลและปัจจัยภายนอกตัวบุคคลกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของเด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อเอชไอวี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ เด็กและเยาวชนอายุ 13 – 24 ปีที่ติดเชื้อเอชไอวี ทราบสถานะ การติดเชื้อเอชไอวีของตนและได้รับการรักษาด้วยยาต้านไวรัสที่มารับบริการตรวจรักษาที่ตึกผู้ป่วยนอกในโรงพยาบาลภาครัฐ เขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ได้แก่ โรงพยาบาลศิริราช สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี และสถาบันบาราศนราดูร จานวนทั้งสิ้น 155 คน แบ่งเป็นเด็กอายุ 13 – 18 ปี จานวน 129 คน และเยาวชนอายุ 19 – 24 ปี จานวน 26 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม 8 ตอน ประกอบด้วย ข้อมูลส่วนตัวและแบบสอบถามตามตัวแปรที่ศึกษา การวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สาเร็จรูปเพื่อหาค่าสถิติพื้นฐาน สถิติทดสอบที การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทาง และวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า 1. การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรม เจตนาต่อพฤติกรรม ความรับผิดชอบต่อตนเอง และการควบคุมทางสังคม สามารถร่วมกันทานายพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของเด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อเอชไอวีได้ร้อยละ 67.8 2. ไม่พบปฏิสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรปัจจัยภายใน (เจตนาต่อพฤติกรรม การรับรู้ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรม ความสามารถในการควบคุมพฤติกรรมที่มีอยู่จริงและความรับผิดชอบต่อตนเอง) และตัวแปรปัจจัยภายนอก (การสนับสนุนทางสังคม การควบคุมทางสังคม)กับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองของเด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อเอชไอวีคำสาคัญ: พฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเอง, เด็กและเยาวชนที่ติดเชื้อเอสไอวี
