Coming to Understand Thai EFL Student Writers’ Problems with Verb Related Errors

Abstract

เวลาที่นักเรียนไทยเรียนวิชาการเขียนภาษาอังกฤษนั้น ต่างก็พบกับปัญหาด้านไวยากรณ์ ซึ่งถือเป็นปัญหาระดับmicro-level อันจะเห็นได้ชัดจากงานเขียนที่ขาดคุณภาพ เต็มไปด้วยข้อผิดทางไวยากรณ์จำนวนมาก และนักเรียนไทยประสบปัญหาอย่างมากกับการเลือกใช้กาลที่เหมาะสมและการใช้รูปแบบกริยาที่ถูกต้อง (Boonmoh et al.,2006; Thep-Ackrapong, 2005) โดยปัญหาเหล่านี้สามารถจำแนกได้เป็น4กรณีหลักๆตามการวิเคราะห์ของ Chatranonth (2008) และ Ratanakul (2000) ดังต่อไปนี้ 1) การเลือกใช้กาลที่ไม่เหมาะสมกับสถานการณ์  2) การไม่ใส่กริยาช่วย (copula ‘be’)  3)การใช้คำกริยาที่ไม่สอดคล้องกับคำสรรพนามที่อ้างถึงในแง่บุรุษและพจน์  4) การกระจายกริยารูปอดีตที่ไม่ถูกต้อง   โดยในบทความนี้  ผู้เขียนนำเสนอว่าความแตกต่างกันอย่างมากระหว่างระบบไวยากรณ์ไทยและไวยากรณ์อังกฤษ เป็นส่วนหนึ่งของคำอธิบายว่าเหตุใดนักเรียนไทยที่เรียนการเขียนจึงมีปัญหาเรื่องการใช้กริยาในภาษาอังกฤษ บทความนี้จะช่วยให้ครูผู้สอนวิชาการเขียนภาษาอังกฤษที่ไม่มีพื้นความรู้ภาษาไทย ได้เข้าใจนักเรียนไทยมากขึ้น ทั้งนี้ในช่วงท้ายผู้เขียนได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการสอนวิชาการเขียน โดยผู้เขียนมุ่งเน้นเรื่องความจำเป็นที่ครูผู้สอนเข้าใจและทราบถึงที่มาของปัญหาเรื่องการเลือกใช้กริยา เนื่องจากครูที่มีความเข้าใจเรื่องความผิดพลาดในการเขียนภาษาอังกฤษของนักเรียนในเรื่องนี้ จะช่วยให้เข้าใจผู้เรียนได้ดีมากยิ่งขึ้น Key words นักเรียนไทย   วิชาการเขียนภาษาอังกฤษ   ข้อผิดในการเลือกใช้กาล    ข้อผิดในการใช้รูปกริยา