แนวคิดห้องเรียนกลับด้าน : นาฏศิลป์ไทยในศตวรรษที่ 21

Abstract

สังคมไทยทุกวันนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงพัฒนาอย่างมากมาย นาฏศิลป์ไทยก็เป็นศิลปะแขนงหนึ่งที่จะต้องมีการพัฒนาให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของสังคม ปัจจุบันวิชานาฏศิลป์ไทยเปิดสอนอยู่ในสถาบันการศึกษาเกือบทุกระดับมีกระบวนการเรียนการสอนที่เป็นแบบแผนโดยใช้ระบบการเรียนการสอนที่มีผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง อย่างไรก็ตามสภาพสังคม   ที่ผู้คนต่างแก่งแย่งแข่งขันกันทำมาหากินเพื่อเลี้ยงชีพทำให้เกิดการสอนมีระยะเวลาอันจำกัด ครูนาฏศิลป์จึงไม่สามารถถ่ายทอดวิชาให้ชนิดตัวต่อตัวแบบโบราณได้ ดังนั้นทุกวันนี้ในขณะที่โลกกำลังก้าวเข้าสู่ศตวรรษที่ 21 ผู้สอนจึงต้องเปลี่ยนแปลงบริบท ต้องเรียนรู้การใช้เทคโนโลยีเพื่อนำมาปรับใช้ในการสอน จากการสอนเป็นการจัดเตรียมแหล่งการเรียนรู้และกิจกรรมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ของผู้เรียน ซึ่งการเรียนการสอนแบบห้องเรียนกลับด้านเหมาะกับการตอบสนองการเรียนการสอนเพราะมีเทคโนโลยีมากมายที่ทำให้ปัจจุบันเป็นยุคไร้พรมแดน